Sformułowanie - niesprzeczne - nie jest synonimem określenia - zgodne, to po pierwsze.
Po drugie - to kierownik prac geodezyjnych podejmuje decyzje, za które bierze odpowiedzialność, o sposobie wykonania konkretnych prac geodezyjnych.

I po trzecie - ta cała procedura ustalania przebiegu granic działek ewidencyjnych to jakieś nieporozumienie właśnie w takich przypadkach o których piszesz.
De facto ustalasz granice nieruchomości i moim skromnym zdaniem, powinna w tym wypadku być wdrożona procedura rozgraniczenia, tym bardziej, że jak rozumiem nie ma jednoznacznej zgody wśród właścicieli, a ustalone granice, oprócz tego, że są granicami działek ewidencyjnych, to również są granicami nieruchomości.
Co najmniej dyskusyjne jest ustalanie granic nieruchomości w oparciu o przepisy rozporządzenia, skoro prawo własności jest konstytucyjnie chronione.
Procedura ustalania granic działek ewidencyjnych w trybie egib ma sens dla modernizacji ewidencji gruntów i budynków przeprowadzanej z mocy ustawy pgik, które daje możliwość właścicielom działek ewidencyjnych zakwestionowanie ustalonych granic.
A co ma zrobić właściciel działki ewidencyjnej (w tym wypadku nieruchomości) w przypadku gdy nie zgadza się z ustaloną granicą w trybie, moim zdaniem, wyrwanym z kontekstu ustawy?

Weryfikatorzy (nie wszyscy) ciągle mają przekonanie, że są nadgeodetami, inspektorami kontroli czy też nadzoru i mają decydujący głos w zakresie sposobu wykonania prac geodezyjnych. Nie mogą zrozumieć, że to nie oni biorą odpowiedzialność za prace i to nie oni są kierownikami prac.
Dodatkowo doprowadzili do sytuacji, gdy to my musimy udowadniać naszą rację i nasze decyzje.
W takich "dyskusjach" używam jednego argumentu - skoro weryfikator "wchodzi w buty" kierownika prac, to proponuję mu przyjęcie tej funkcji, dodaję, że  za darmo, oficjalnie. Niech wtedy analizuje materiały, jedzie w teren i podejmuje jedynie słuszne decyzje za które on odpowie, a nie ja.

Na Twoim miejscu przekazałabym operat, może w tym wypadku należałoby rozbudować sprawozdanie techniczne, i nie wchodziłabym w żadne dyskusje z weryfikatorem.

Miałem ostatnio podobną sytuację, wyznaczyłem punkty graniczne na podstawie zarysu pomiarowego wsi z lat 70.
W nawiązaniu do art. 39.a   PG uznałem , że istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich
pierwotnego położenia.
Inspektor  zarzucił , że dane zarysu pomiarowego nie spełniają warunku rozporządzenia  § 31. rozp. w sprawie EGiB
"o których mowa w § 30, albo zawarte w nich dane nie pozwalają na
odtworzenie położenia granic z dokładnością właściwą dla szczegółów I grupy określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 11 ustawy"
w dodatku powołał się na standardy, że wyznaczać można tylko punkty , które spełniają standardy.

Podane przez Was przykłady wskazują wprost o bardzo kiepskiej jakości prawa. Konsekwencją tego jest notoryczne wtrącanie się administracji w ustalenia granic jakie dokonujemy. Bardzo częstymi przypadkami jest beznadziejna jakość ustalenia przebiegu granic w czasie modernizacji. Oczywiście przy innych pracach związanych z koniecznością określenia przebiegu granic, jakość  prac też bywa różna. Dochodzi nawet do takich sytuacji, że pomimo świetnych materiałów określających jednoznacznie pierwotne położenie znaków granicznych, geodeci podejmują decyzje o ustaleniu przebiegu granic. W konsekwencji tego zdarza się, że przy następnym pomiarze,  kolejny, bardziej doświadczony geodeta odszukuje znaki graniczne w innych miejscach niż te ustalone. A przepisy we wszystkich tych przypadkach milczą w odniesieniu do tego, jak naprawić błędy poprzedników. A najgorsze jest to, że jak się już trafi rzetelny geodeta i wszystko naprawi, to najczęściej dostaje zwykłego "kopa" od przemądrzałego weryfikatora, który zmusza wręcz do tłumaczenia się za innych partaczy, odmawia przyjęcia operatu, a w konsekwencji nie zdając sobie zupełnie z tego sprawy, "zza biurka", wywołuje spór graniczny. Nie raz miałem sytuacje, że zainteresowane ustaleniem granic strony zgodnie uznały przebieg granic podpisując się w protokole, a weryfikator zaczął podważać sposób ustalenia. Nie mając pojęcia o stanie na gruncie. Nie mając możliwości wysłuchania oświadczeń. Widząc tylko lepsze lub gorsze materiały ON WIE, że praca jest wykonana niezgodnie z przepisami, bo wg niego, ustalenie jest sprzeczne z dokumentami. A najczęściej w takich przypadkach jedynym dokumentem jest lepszej lub gorszej jakości mapa ewidencyjna.

Mam nadzieję, że ktoś na jakimś szkoleniu wytłumaczy w końcu urzędnikom, że zgodnie z par.7 standardów jedyną osobą, która dokonuje analizy materiałów jest kierownik prac. Nie weryfikator, nie kierownik ośrodka, nie naczelnik wydziału, ani nie WINGiK. Niech każdy robi swoje, a dopiero wtedy będzie porządek. Cała wymieniona administracja powinna też pamiętać, że niezadowolona może być tylko zainteresowana strona. A ta, jak ma problem, niech idzie do sądu. Oczywistym jest bowiem, że administracja nie jest od tego, aby rozstrzygać spory graniczne. Niestety nagminne jest, że zdarza się to bardzo często.

Jest jeszcze jedna kwestia. Padły tu m.in. takie stwierdzenia

De facto ustalasz granice nieruchomości i moim skromnym zdaniem, powinna w tym wypadku być wdrożona procedura rozgraniczenia

Procedura ustalania granic działek ewidencyjnych w trybie egib ma sens dla modernizacji ewidencji gruntów i budynków przeprowadzanej z mocy ustawy pgik

uważam, że procedura ustalenia granic w trybie przepisów EGiB nie powinna była wyjść poza modernizację

Pozwolę sobie mieć zdanie odmienne od tych, przywołanych stwierdzeń.
Dla mnie niepojętym jest, że o przebiegu ustalonych granic, przeprowadzonych analizach i jakości wykonanych prac rozstrzyga administracja. Nie może tak być , że w państwie demokratycznym, gdzie własność chroni konstytucja, o przebiegu granicy decyduje wójt, starosta lub WINGiK. Przecież to jest chore u samych podstaw.

To ja Wam to pokażę z innej strony. Chociaż od razu napiszę, że zgadzam się co do zasady z Jarkiem.
Problem tkwi w tym, że ktoś wymyślił, że działka ewidencyjna CO DO ZASADY jest czymś innym niż nieruchomość lub część nieruchomości, a granica ewidencyjn (co to w ogóle za twór?) to CO DO ZASADY coś innego niż granica nieruchomości. Dla mnie to wierutna bzdura bo po pierwsze definicja działki w rozporządzeniu bezpośrednio odwołuje się do pojęcia stanu prawnego, natomiast art. 21 ust. 1 prawa geodezyjnego i kartograficznego pośrednio wskazuje, że przedmiotem ewidencji gruntów są nieruchomości (podatki, księgi wieczyste i wszystko inne zajmują się przecież nieruchomościami a nie jakimiś tworami pod nazwą działki ewidencyjne). Reasumują, ewidencja gruntów jest ewidencją nieruchomości a nie działek ewidencyjnych które są tylko sposobem na określanie nieruchomości.

Skoro tak, to geodeta ustalając przebieg granicy, niezależnie od tego jakim będziemy przymiotnikiem ją określali ZAWSZE określa przebieg granicy nieruchomości. Skoro tak, to zawsze określa w odniesieniu do tytułu prawnego a nie stanowi w sposób konstytutywny czy też imperatywny, jakbyśmy tego nie nazwali. I nawet jeśli nie da się tego zrobić wywodząc ją bezpośrednio z treści tytułu prawnego to posługując się kryteriami odnoszącymi się do ustalania granic nieruchomości, zawsze związany jest przepisami które go obowiązują i nie ma prawa zastępować mechanizmu ich działania swoją wolą, czy swobodnym wyborem innych kryteriów. To, że przepisy rozporządzenia, a tym bardziej patologiczna praktyka ich stosowania, mówią czasem coś innego nie przeszkadza. Ty Andrzej wiesz najlepiej, że wykładnia prawa przewiduje takie przypadki i po pierwsze daje zawsze prymat kryteriom ustawowym  (tu mamy wręcz do czynienia z kodeksowymi - KC) i nakazuje tworzenie wykładni przepisów wykonawczych z uwzględnieniem tej zasady. Zaręczam Wam, że da się zrobić wykładnię rozporządzenia w sposób w miarę zgodny z kodeksem cywilnym.

To, że w rodziale pgik o rozgraniczeniach napisane jest, że rozgraniczenia nieruchomości dokonują ... itd. niczemu nie przeszkadza. Oni to dokonują w procedurze opisanej w tym rozdziale. W przypadku modernizacji czy innych prac geodezyjnych tego samego faktycznie dokonują geodeci mający do tego uprawnienia. I mają pełne prawo stosować wykładnie przepisów odnoszące się do granic nieruchomości bo ustalają granice nieruchomości. Klasyk rodem z GUGiK zawsze twierdził, że przepisy należy stosować łącznie. Powiem więcej, robiąc inaczej, świadomie ustalając przebieg granicy "ewidencyjnej" w sposób niezgodny z tytułami prawnymi czy zasadami obowiązującymi przy ustalaniu granic nieruchomości geodeci popełniają moim zdaniem delikt dyscyplinarny. Ale to temat na oddzielną dyskusję.

Nie będę komentował szerzej tego co napisał Jarek. Zgadzam się z nim co do zasady. Natomiast rzeczywiście jest problem z praktyką bo interpretacja przepisów dotyczących weryfikacji jest taka, że stosowana dosłownie daje, rzekomo, weryfikatorowi uprawnienie do kontrolowania prac pod kątem wszystkich przepisów - drogowych, sanitarnych, prawa pracy itd. itp. Trzeba by przeprowadzić wywód, co ustawodawca miał na myśli i tu z pewnością byłyby problemy z dogadaniem się ze organami zasobu i nadzoru w tym względzie. Ale co zrobisz jak nic nie zrobisz. No i chętnym do dosłownego używania prawa, niezależnie od hierarchii aktów i stosowania wykładni, dedykuję prawną paremię " Summum ius summa iniuria" - jedno z tłumaczeń tego zdania brzmi - "nazbyt ściśle stosowane prawo może prowadzić do bezprawia". To przysłowie jest elementem wiedzy prawniczej i ta zasada jest analizowana w adekwatnych przypadkach.

Piszesz Andrzej

czytam ustawę, art. 29, ust. 3, a tam byk napisano "rozgraniczenia nieruchomości dokonują burmistrzowie

no i

Geodeta nie posiada przymiotu wydawania orzeczeń imperatywnych

Co do pierwszego stwierdzenia chyba Cię uspokoję pisząc, że wiem o tym, iż prawo stwierdza o dokonywaniu rozgraniczeń przez wójtów, burmistrzów i prezydentów miast. Gdybyś jednak ze zrozumieniem przeczytał co napisałem uznałbyś zapewne, że moje stwierdzenia dotyczyły tylko i wyłącznie krytyki obecnego prawa. Nie chcę teraz wchodzić w szczegóły ale jak dla mnie, obecne prawo dotyczące ustalania granic jest bardzo złe i niezgodne ze sprawiedliwością, bezstronnością, odpowiedzialnością i praworządnością. Bowiem decydowanie o zasięgu własności w zbyt wielu przypadkach ociera się, a nawet rozstrzyga poprzez działania osób z administracji nie mających o tym ani zielonego pojęcia, ani właściwych kompetencji. Zastanawiałeś się chociażby w ilu gminach wśród osób wydających decyzje o rozgraniczeniach są osoby z uprawnieniami?  Nie ma to zresztą specjalnego znaczenia (oprócz należytej wiedzy), bo sam fakt napisania decyzji w obliczu ewentualnego odwołania, przecież kompletnie nic nie wnosi.

A co do drugiego stwierdzenia powiem, że geodeta w czasie rozgraniczenia nie posiada przymiotu wydawania orzeczeń imperatywnych tak samo, jak notariusz spisujący umowę sprzedaży. On też jedynie poświadcza oświadczenia zainteresowanych stron. Różnica jest jednak taka, że do notariusza przychodzą osoby zgodne w swych oczekiwaniach, a do geodety nie zawsze. Oczywistym jest więc, że w przypadku braku zgodnej woli ktoś to musi rozstrzygnąć. Ale z pewnością nie jest to ani weryfikator (który nie chce przyjąć operatu) ani WINGiK badający zasadność odmowy przyjęcia. Żeby była jasność, piszę to w kontekście oceny dokumentów i próbie udowadniania kierownikowi prac, że ustalona granica jest z nimi sprzeczna.

Andrzej.

Zupełnie nie rozumiesz moich argumentów. I to mnie nie dziwi. Dziwi mnie jednak, że nie rozumiesz prawa cywilnego, zapisów konstytucyjnych i abstrakcji (pozostałości po komunie) dotyczącej związków administracji z orzekaniem o własności. Twoje stwierdzenia i dowody dotyczące rzekomej "niemocy" uprawionego geodety w sporządzaniu samodzielnych dokumentów mających skutki prawne są tak samo żenujące, jak i irytujące, bo ponawiasz je przy każdej nadarzającej się okazji. A mają one (te Twoje stwierdzenia) żaden związek z obowiązującym prawem, bo bez trudu i ja i inni są w stanie dowieść, ile bezpośrednich prac uprawnionych geodetów ma skutki prawne. Jak widzę  jednak, zrozumienie spraw podstawowych w prawie Cię przerasta, więc nie widzę możliwości prowadzenie z Tobą dalszej dyskusji.