Proponuję zerknąć do art. 1 i art 4 ustawy o drogach publicznych.

Art. 1. Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy
do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej
przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub
innych przepisach szczególnych.

Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
2) droga ‒ budowlę składającą się z części i urządzeń drogi, budowli ziemnych,
lub drogowych obiektów inżynierskich, określonych w przepisach wydanych
na podstawie art. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. ‒ Prawo budowlane,
stanowiącą całość techniczno-użytkową, usytuowaną w pasie drogowym
i przeznaczoną do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób
poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy
wierzchem lub pędzenia zwierząt;

Dorzucę jeszcze takie co nie co:

Z definicji art. 2 pkt 14 u.p.z.p. wynika, że dostęp do drogi publicznej przez drogę wewnętrzną jest samodzielnym sposobem dostępu do drogi publicznej, niezależnym od innych sposobów dostępu wymienionych w tym przepisie, tj. dostępu bezpośredniego lub poprzez ustanowienie odpowiedniej służebności. Ustawodawca wskazując, iż dostęp do drogi publicznej może odbywać się przez drogę wewnętrzną, nie wyjaśnił podstaw korzystania przez inwestora z nieruchomości stanowiącej drogę wewnętrzną. Nieruchomość stanowiąca drogę wewnętrzną może stanowić przedmiot własności osoby prywatnej i nie mieć charakteru terenu powszechnie dostępnego. Możliwość korzystania z niej powinna być prawnie zapewniona, chociażby w formie pisemnej zgody jej właściciela, niemniej bardziej celowe byłoby ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego w postaci najczęściej służebności. W orzecznictwie wskazuje się, że jeżeli droga wewnętrzna ma charakter powszechnie, publicznie dostępnej dla wszystkich ulicy, której nadano nazwę, to brak jest podstaw do wymagania od inwestora legitymowania się zgodą właściciela działki drogowej na korzystanie z niej w związku z realizacją planowanego zamierzenia inwestycyjnego (np. wyrok NSA z 23 listopada 2016 r., II OSK 370/15). Okoliczności te wymagają zatem zbadania każdorazowo w realiach danej sprawy.

Każda sprawa inna - ale jeśliby ten własciciel do sądu wystąpił o to że faktycznie przez tą działkę Tp może przejechać a jest ona wydzielona celem zamierzenia inwestycyjnego (poszerzenia drogi publicznej itp) to wygrałby myślę sprawę (tylko pewno zanim by wyrok otrzymał już działka zmieni użytek na dr:)

U nas notariusze mieli problem zawsze z działkami z użytkiem Tp ale ostatnio są mniej sceptyczni po pewnych wyrokach i widząc że działka we własności Samorządu o użytku przez którą faktycznie można przejechać - choćby przez trawę zapewnia dostęp do drogi i akty spisują.

Pewno inaczej miałaby się sytuacja ZRiD w polach (gdzie żadnej drogi nie ma tylko pola uprawne i działki Tp) a inaczej ma się sytuacja do przebudowy istniejącej drogi i w ramach poszerzenia przejmowanego ZRiDem.  Bo w polach na użytku Tp faktycznej drogi nie ma, ale w drugim przypadku jest.