Witam, przypadek w zasadzie taki z jakim dość często mamy do czynienia. Kwestia oceny wiarygodności danych itd. to sprawa podstawowa. Standardy w § 6 nakazują nam geodetom uprawnionym, przeprowadzenie analizy materiałów pod kątem przydatności do wykonania pomiarów z uwzględnieniem:
1.
dokładności standardowych tych materiałów;
2. ich
aktualności oraz
3.
kompletności.
Tylko pozytywne wyniki dla wszystkich 3 kwestii oceny materiałów uprawniają ich wykorzystanie. Zacząć należy od analizy dokładności materiałów PZGiK. Jak wiadomo błędy położenia, dokładność pomiaru punktu, I grupy dokładnościowej nie zmieniły się od 1968, i wynosiły/wynoszą 10 cm. Ale należy pamiętać, że zgodnie z instr. C-I takie dokładności obowiązywały tylko dla terenu kategorii A i B przy przy założeniu, że pomiary były wykonywane dla mapy w skali 1:1000. Bo już dla III grupy w terenie kat. D dla skali 1:5000 – 1 m!
Czyli wielkie znaczenie ma
otrzymana z Ośrodka charakterystyka techniczna, którą każdy Ośrodek ma obowiązek przygotować i na piśmie wydać wykonawcy (§ 5 ust. 3 rozp. ws zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych) z której czerpiemy informacje o:
1. dacie pomiarów, jeżeli pomiary były wykonywane pomiędzy 1968-1979 to również konieczne są informacje o zaliczeniu terenu do kategorii oraz skali mapy źródłowej z tych pomiarów. Jeżeli po roku 1979, to sprawa jest prosta z uwagi na obowiązywanie Instrukcji G-4.
2. przyjętych metodach pomiaru i użytych instrumentach pomiarowych (np. BRT, Redtha itp);
3. osiągniętych dokładnościach.
Następna sprawa to charakterystyka techniczna, wykorzystanych podówczas do pomiaru, osnów. Czyli znowu:
1. data pomiaru;
2. metody pomiaru;
3. klasy i rzędowości;
4. metody wyrównania i uzyskane dokładności.
Należy pamiętać, że osnowy w latach 1968-1979 (Instr. B-III) miały nawet 5 klas poligonizacji technicznej, i odpowiednio dla tych klas błędy mp wynosiły 0.075 m, 0.15 m, 0.25, 0.50, 0.70 m. Większość pomiarów sytuacyjnych była oparta o osnowy III klasy poligonizacji technicznej (0.25 m). Dzisiaj osnowa pomiarowa charakteryzuje się średnim błędem po wyrównaniu nie większy niż 0.10 m względem nawiązania dla poziomych sieci. A to daje jeśli się nie pomyliłem (pierwiastek sumy kwadratów błędów średnich) = 0,1414213562 ~0,14 m mp. Nawet II klasa ówczesnej poligonizacji
nie dorównuje dzisiejszej osnowie pomiarowej.
Dlatego wszelkie współrzędne punktów granicznych z PZGiK pochodzące z pomiarów do daty wejścia w życie standardów z 9 listopada 2011 r. mogą pod względem pomiaru szczegółów odpowiadać obecnie obowiązującym standardom, ale pod względem pomiaru osnowy, to już nie jest tak rózowo.
Co nam to powoduje? A np. sytuację, że mimo uzyskanych z PZGiK współrzędnych pktów granicznych gdzie atrybut BPP będzie z wartością 1, to jeszcze nic nie znaczy. Musimy prześledzić całą "drogę" od pomiarów do pozyskania współrzędnych, i wtedy zdecydować, czy takie współrzędne pktu granicznego możemy przyjąć do opracowania projektu podziału, czy też nie możemy.
W sytuacji negatywnej, pozostaje tylko powtórny pomiar położenia punktu granicznego, po jego wcześniejszym zlokalizowaniu (§ 7 ust. 1 pkt 1 standardów) albo wyznaczeniu (art. 39) ewentualnie ustaleniu (§§ 37-39), że o rozgraniczeniu nie wspomnę.
Wybacz Agato, że do "korekty granic" się nie odniosę, bo byłoby to bardzo bolesne, proponuję przeszukanie naszego forum za "korektą granicy", a już "korekcja" w trybie przyjęcia granic to istna paranoja, lansowana przez pana Grzechnika i innych (np. ostatni "Geodeta" str. 50 i 51).
(por. wyroki NSA z dnia 7 grudnia 2011r. I OSK 82/11; 24 września 2003 r., sygn. akt I SA 2515/01, LEX nr 159259; 21 października 1999 r., sygn. akt I SA 285/99, LEX nr 48618; 17 sierpnia 2000 r., sygn. akt II SA/Gd 2248/98, ONSA 2002/2/69 ). Podkreśla się bowiem, że skoro podział nieruchomości jest wykonywaniem prawa własności, nie oddziałującym na sytuację prawną właścicieli nieruchomości sąsiednich, gdyż polega na wydzieleniu działek granicami przebiegającymi wewnątrz nieruchomości, to jest bezspornym, że czynność taka nie ma wpływu na granice zewnętrzne dzielonego gruntu, które pozostają niezmienione.
II SA/Lu 200/12 - Wyrok WSA w Lublinie
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje 
...Nie jest kwestionowane w sprawie, że opracowując projekt podziału działki [...] geodeta błędnie przyjął granice dzielonej działki, włączając do obszaru opracowania teren pomiędzy działkami [...] i [...], a działką [...] ,stanowiącą drogę publiczną, pozbawiając jednocześnie te działki dostępu do drogi. Błąd ten był wynikiem ustalenia granic działki [...] według istniejących na wspomnianych działkach ogrodzeń i złożonego m.in. przez współwłaściciela działki [...] Z. G. oświadczenia o uznaniu granicy działki w linii ogrodzenia za bezsporną i to mimo zawartej w protokole granicznym z dnia [...] sierpnia 2000r. uwagi, że obecne granice działek stanu użytkowania są niezgodne z danymi z ewidencji gruntów. Przyjęcie w ten sposób granic nieruchomości było rażącym naruszeniem § 6 rozporządzenia Ministrów z dnia 17 lutego 1998r. w sprawie dokonywania podziałów oraz sposobu sporządzania i rodzajów dokumentów wymaganych w tym postępowaniu ( Dz. U nr 25, poz. 130 ) , według którego do opracowania projektu podziału granice nieruchomości podlegającej podziałowi przyjmuje się według istniejącego stanu prawnego, a jeśli stanu takiego nie można stwierdzić, według stanu uwidocznionego w katastrze nieruchomości.
I OSK 868/11 - Wyrok NSA
Według § 36 Rozporządzenia regułą jest, że przebieg granic działek ewidencyjnych wykazuje się w ewidencji na podstawie dokumentacji geodezyjnej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sporządzonej w wymienionych postępowaniach sądowych i administracyjnych, kończących się wydaniem prawomocnego orzeczenia sądowego lub ostatecznej decyzji administracyjnej. Wyjątkiem jest natomiast rozwiązanie przewidziane w § 37 i § 38 Rozporządzenia, dopuszczające aby dane dotyczące przebiegu granic działek ewidencyjnych pozyskiwać w wyniku terenowych pomiarów geodezyjnych poprzedzonych ustaleniem przebiegu tych granic na gruncie. Zwrócić jednak należy uwagę, że stosownie do § 38 ust. 2, ustalenia przebiegu granic na gruncie dokonuje wykonawca w oparciu o złożone do protokołu granicznego zgodne oświadczenia woli osób, które stawiły się w określonym w zawiadomieniu miejscu i terminie. Dodać przy tym trzeba, że do zawiadomień o czynnościach ustalania przebiegu granic działek ewidencyjnych stosuje się przepisy art. 32 ust. 1-4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne stanowiące m.in., że w wezwaniu należy poinformować strony o skutkach niestawiennictwa i że tylko nieusprawiedliwione niestawiennictwo stron nie wstrzymuje czynności geodety, a w razie usprawiedliwionego niestawiennictwa strony, geodeta wstrzymuje czynności do czasu ustania przeszkody lub wyznaczenia pełnomocnika.
Kontakt