pierwszy raz mam taką sytuację. Po czterech dniach zwrócony list z adnotacją "Adresat odmówił przyjęcia". Czy nastąpiło prawidłowe doręczenie? jeżeli nie jak skutecznie doręczyć? Duża szansa, że jeżeli powtórzę będzie identycznie.

Nie ma problemu w rozgraniczeniu. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości nie mam żadnych wątpliwości, że stosuje się przepisy KPA, ponieważ geodeta jest upoważniony przez wójta.

Od 1945 roku, kiedy powstał pierwszy dekret z dnia 30 marca 1945 r. o pomiarach kraju i organizacji miernictwa (Dz. U. 1945 Nr 11 poz. 58), sukcesywnie poprzez kolejne dekrety z roku 1952 i roku 1956 wprowadzono w Polsce system, w którym wyłączność na prace pomiarowe posiadały organy administracji publicznej i ich jednostki terenowe. Dekret z roku 1952 w artykule 25 ust. 1 uchylił Ustawę z dnia 15 lipca 1925 o mierniczych przysięgłych. W ten sposób zlikwidowano całkowicie jakiekolwiek pomiary wykonywane przez jednostki prywatne, w tym w szczególności pomiary dotyczące rozgraniczania nieruchomości. Funkcjonujący bowiem wcześniej, na podstawie ustawy z roku 1925 mierniczy przysięgły, miał wyłączne prawo do wykonywania prac mierniczych, czyli prac związanych z pomiarami terenowymi i obliczeniami, wykonywania planów, odrysów i robót kartograficznych na podstawie tych pomiarów, oraz w szczególności do oznaczania i regulowania granic na gruncie . Mierniczy przysięgły w istocie miał status zbliżony do notariusza – prowadził działalność gospodarczą na zasadzie biura mierniczego, ale był urzędnikiem posiadającym wyłączne kompetencje do wykonywania czynności związanymi z pomiarami i sporządzaniem dokumentów z tych pomiarów. Mierniczy, podobnie jak notariusz, używał okrągłej pieczęci z godłem państwa. Porównanie ówczesnego mierniczego przysięgłego z notariuszem ma jeszcze jeden wydźwięk: notariusz jest funkcjonariuszem publicznym, a raczej osobą zaufania publicznego (...), ale nie urzędnikiem państwowym . Bardzo podobny status posiadał mierniczy przysięgły. Mierniczy korzystał z monopolu przyznanego mu przez państwo na wykonywanie prac mierniczych (art. 9), ale czynności te wykonywał w prywatnej kancelarii. Podobnie dokumenty sporządzone przez mierniczego przysięgłego posiadały status dokumentu urzędowego (art. 11 Dekretu o mierniczych przysięgłych). Taki model można było nazwać zgodnym z tradycyjnym ujęciem znanym od prawa rzymskiego, gdzie sprawy dotyczące pomiarów nieruchomości i zasięgu prawa własności rozstrzygał sędzia prywatny .
System ten nie mógł ze względów politycznych ostać się w państwie socjalistycznym. Z tego powodu ustawa o mierniczych przysięgłych została uchylona dekretem z dnia 24 kwietnia 1952 r. o państwowej służbie geodezyjnej i kartograficznej. Ostatecznie system, w którym pomiary, w szczególności pomiary związane z zasięgiem prawa własności wykonywali niezależni od władzy państwowej mierniczy przysięgli, pogrzebał dekret z roku 1956, który utrwalił zasadę, że wyłączność na pomiary na terenie całego kraju otrzymały Centralny Urząd Geodezji i Kartografii oraz resortowe służby geodezyjne. Ponadto Rada Ministrów mogła przekazać wykonywanie określonych zadań prezydiom rad narodowych. Dodatkowo Prezes Centralnego Urzędu mógł na wniosek ministra wyrazić zgodę na wykonywanie określonego rodzaju robót geodezyjnych przez fachowe jednostki . W ten sposób całość prac geodezyjnych na terenie kraju powierzone zostało wyłącznie organom administracji publicznej. Taki model był zresztą utrwalony w art. 12 i 13 Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z 22 lipca 1952, gdzie wprost wpisano, że to Polska Rzeczpospolita Ludowa uznaje i ochrania własność indywidualną . W opozycji zatem do obowiązującej  Konstytucji z 2 kwietnia 1997, która w art. 64 ust. stanowi, że własność podlega równej dla wszystkich ochronie prawnej, konstytucja PRL stanowiła, że to państwo miało zapewnić ochronę prawną własności. Zatem ochrona własności w Konstytucji PRL realizowana była na zasadach prawa publicznego, a ochrona własności w obowiązującej Konstytucji RP z 1997 roku sformułowana jest w sposób prywatnoprawny. Omawiana Ustawa prawo geodezyjne i kartograficzne nie nadążyła za zmianą ustrojową i pozostała w sferze publicznej ochrony własności. Wydaje się do obrony teza, że przepisy rozdziału 6 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne nie są zgodne z obowiązującą Konstytucją.