Żona otrzymała udział w nieruchomości w powiecie suskim. Księga wieczysta była założona z postanowienia sądu w 1999r.  na podstawie AWZ i postanowienia o uwłaszczenie. Dotarłem jednak do ksiąg wieczystych ,które powstały na podstawie ksiąg z 1966r. i działki z księgi wieczystej żony są również w tamtych księgach. Właścicielami nieruchomości są dawni przodkowie żony. Część działek ze starych ksiąg została od nich odłączona a odłączone działki należą do innych osób.W starych księgach po odłączeniu nie ma śladu jedynie w nowych jest notka skąd pochodzą.
Jak odłączyć działki żony od starych ksiąg?
Jak zabrać się za tą sprawę? Za pomoc z góry dziękuję.

Piotrze, takie sytuacje na tym terenie są częste. Nie ma się czym martwić, bo rzeczywisty stan prawny nieruchomości jest taki, jak wynika z AWZ. W wyniku uwłaszczeń  dotychczasowe stany prawne utraciły swoją moc. Trzeba też wiedzieć, że  nieżyjące osoby w chwili śmierci przestają być właścicielami, a więc w tej drugiej księdze nie ma wpisanych właścicieli.
Jeżeli taka sytuacja w jakiś sposób Cię martwi, to można wystąpić o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, w wyniku czego powinna zostać zamknięta tamta stara księga wieczysta. 

Piotrze, jestem geodetą i gdyby mnie dotyczyła taka sytuacja nie robiłabym nic, naprawdę nic, bo nie ma dla waszej nieruchomości żadnego zagrożenia z powodu istnienia ksiąg wieczystych sprzed uwłaszczeń.

Sprostować dział I-O można tylko i wyłącznie na podstawie wypisu i wyrysu z ewidencji gruntów, a dla tych starych historycznych nieruchomości takich dokumentów nie uzyskasz, bo w ewidencji gruntów są nieruchomości pouwłaszczeniowe, więc nie ma możliwości sprostowania działu I_O takich ksiąg.

Księgi wieczyste prowadzi się dla nieruchomości, a nie dla działek. Nieruchomość w rozumieniu wieczystoksięgowym, to zbiór wszystkich działek wykazanych w dziale I-O.

Prawdopodobnie w tych starych księgach te stare nieruchomości są oznaczone jako pgr., a w księdze Twojej żony są już  działki. Nie ma zatem, w świetle obowiązującego prawa żadnych możliwości sprostowania oznaczeń w tych starych księgach, ze zwykłego powodu, nikt nie dostanie wypisu.
W Suchej, co prawda, dość długo jeszcze po wyjaśnieniach, że pieczątkę o treści "dokument służy za podstawę wpisu do ksiegi wieczystej" można przybić tylko na wyrysie i wypisie ( dokumentach wydawanych przez starostwo), przybijano takie pieczątki na innych dokumentach, ale chyba już tego procederu zaniechano. Pracuję na tym terenie i rozmawiałam z urzędnikami w Suchej na ten temat.

Możesz też zadać pytanie, w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, czy zdarzają się tam przypadki  przybijania takich pieczątek na dokumentach, które nie są wyrysami i wypisami, bo tylko taki dokument mógłby ewentualnie coś namieszać w połączeniu z niewiedzą jakiegoś sędziego wieczysto-księgowego.

O ile dobrze zrozumiałem, to mamy następujący stan faktyczny:

1. istnieje aktualna KW, założona na podstawie postanowienia sądu z 1999r.;
2. istnieje jakaś liczba także aktualnych KW, założonych na podstawie dawnych KW (z 1966r.).

>>Jak odłączyć działki żony od starych ksiąg?

Moim zdaniem:

1. Skoro istnieją aktualne księgi wieczyste, to jakiekolwiek "odłączanie" działek z ksiąg dawnych jest bezprzedmiotowe.
2. Nabycie własności przez uwłaszczenie (na podstawie ustawy z 1971r.), dowodem czego jest wydanie AWZ, ewidentnie spowodowało utratę własności tych gruntów przez uprzednich właścicieli.
3. Jeżeli jednakże - obecnie - ta sama działka występuje w kilku aktualnych księgach, to wg mnie zachodzi konieczność uzgodnienia treści KW z rzeczywistym stanem prawnym (czytaj: sąd powinien ustalić komu tak naprawdę przysługuje prawo własności do tej konkretnej działki).

Pozdrawiam, Adam Wójcik.

Ja tu nie widzę żadnego niedopatrzenia ze strony Sądu. To właściciel nieruchomości wnioskując o założenie nowej księgi wieczystej oświadcza, że dla tej nieruchomości nie jest prowadzona księga wieczysta.

Tak dla uspokojenia Piotrze wklejam:

Rękojmia ksiąg wieczystych

Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych przewidziana w art. 5 ustawy o księgach wieczystych i hipotece jest wyłączona, gdy w chwili zbycia dla nieruchomości prowadzone są dwie księgi wieczyste, w których wpisani są różni właściciele.

Sąd Najwyższy rozstrzygnął następujące zagadnienie prawne: czy sytuacja, gdy dla tej samej nieruchomości prowadzone są dwie księgi wieczyste, w których ujawnieni są różni właściciele, a tylko wpisy w jednej księdze są zgodne z rzeczywistym stanem prawnym, objęta jest działaniem rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych wynikającej z art. 5 ustawy z 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (j.t. Dz.U. z 2001 r. nr 124 poz. 1361 ze zm.; dalej jako: kwu), a zatem, czy osoba, która nabyła nieruchomość od podmiotu ujawnionego, niezgodnie z rzeczywistością, w księdze wieczystej jako właściciel, nabywa własność tej nieruchomości, zaś traci ją właściciel prawidłowo ujawniony w księdze drugiej?
Zgodnie z jednolitym orzecznictwem SN, jeżeli ta sama, oznaczona ewidencyjnie działka, objęta jest dwiema księgami wieczystymi, w których ujawnieni są różni właściciele, dopuszczalne jest powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym w dniu orzekania i ustalenie rzeczywistego właściciela nieruchomości.
Jeżeli wpis prawa własności w jednej księdze jest zgodny z rzeczywistym stanem prawnym, a w drugiej nie, nabywca od osoby wpisanej do księgi, niezgodnie z rzeczywistością, jako właściciel, nigdy nie będzie mógł być uznany za działającego w dobrej wierze, a to z uwagi na przewidzianą w art. 2 kwu zasadę jawności materialnej ksiąg wieczystych i wypływającą z niej niemożność zasłaniania się nieznajomością wpisu w drugiej księdze wieczystej. Tak więc, nabywca od nieuprawnionego, ale wpisanego właściciela, nie mógłby się powoływać na rękojmię wiary publicznej ksiąg wieczystych, jako działający zawsze w złej wierze.
Istnienie dwóch ksiąg wieczystych dla jednej nieruchomości z różnymi wpisami prawa własności w sposób oczywisty narusza wyrażoną w art. 1 ust. 1 i 2 kwu zasadę, że księgi wieczyste zakłada się i prowadzi tylko dla nieruchomości, które ich nie mają, a ich celem jest ustalenie stanu prawnego nieruchomości.
Trzeba zatem uznać, że w tak patologicznej sytuacji ustawowe instytucje mające służyć osiągnięciu celu prowadzenia ksiąg wieczystych nie mogą mieć zastosowania, bowiem mogłoby to doprowadzić do sytuacji godzących w porządek prawny i cel ustawy.
(Uchwała SN z 24 października 2003 r., sygn. akt III CZP 70/2003, nie publ.)

Nie ma więc żadnego zagrożenia, że ktoś np. sprzeda skutecznie nieruchomość żony w oparciu o wpisy w księdze ( księgach) z nieaktualnym stanem prawnym.

Na podstawie starych ksiąg założono księgi w których są oznaczenia działek. Księgi te są w elektronicznej bazie danych.

Rubryka 0.2 - Dane o założeniu księgi wieczystej
-
Numer i nazwa pola   Indeks zmiany   Treść pola
1.   Stan w czasie założenia   ---   ZAŁOŻENIE KSIĘGI WIECZYSTEJ DLA NIERUCHOMOŚCI, DLA KTÓREJ PROWADZONA BYŁA KSIĘGA WIECZYSTA DAWNA
2.   Chwila zapisania księgi   ---   2012-04-16-14.52.43.962808
3.   Chwila ujawnienia księgi   ---   2012-04-17-12.28.20.455716
4.   Data założenia dotychczasowej księgi wieczystej   ---   1966-01-13

Czyli jak widać sąd miał jednak wiedzę, że istniała księga wieczysta dawna.
Skoro tak, to sąd "z urzędu" w tej dawnej księdze, o ile nie utraciła ona mocy prawnej, winien dokonać stosownego wpisu, wynika to z zasad prowadzenia ksiąg wieczystych.
Jeżeli tego nie dokonał, wypadało by po prostu wystąpić do sądu z opisem sytuacji i wnioskiem o uzupełnienie tego wpisu.

Ula, masz rację i w takim razie pogubiłem się w skąpych i nie do końca zrozumiałych dla mnie zeznaniach Piotr_P, w których wspomina o dwóch księgach, w tym też o jakiejś nowej księdze założonej w 1999 r.