Moim zdaniem p.3 dotyczy weryfikacji pomiarów wykonanych wg. p.1.
Po pierwsze, że ten sam paragraf,  po drugie jest wyraźnie napisane "podwójny pomiar" i po trzecie, bez tej weryfikacji nie można by stwierdzić czy rygory narzucone w p.1 zostały zachowane i temu ta weryfikacja ma służyć.

Problematyczne jest tylko, ile powinno być tych "wybranych punktów"? 9/10, 1/10, 1/100? bo skoro wybranych, to nie wszystkich.

Owszem masz rację Józefie, jest tylko jedno ale
po pierwsze skoro w ust. 4 mówi się że różnice pomiędzy wynikami pomiarów o których mowa w ust. 3  wybranych punktów do weryfikacji nie może przekroczyć wielkości o których mowa w ust. 1 i 2 to wynikało by z tego, że wykonuję pomiar wysokościowy szczegółu, a następnie go weryfikuję poprzez dwukrotny pomiar niezależny i porównuję z wynikami uzyskanymi co oczywiście jest bzdurą samą w sobie.
Jeśli weźmiemy pod uwagę §35 to ust. 1 mówi, że przedmiotem pomiaru wys. są elementy szczegółów terenowych......, oraz pikiety. Z kolei ust. 2 wymienia co zaliczamy do szczegółów terenowych, a ust. 3 co zaliczamy do pikiet. W §36 ust. 1 mowa jest o pikietach nie ma natomiast mowy o szczegółach wynikających z §35 ust. 1 i 2.
Moim zdaniem §36 najbardziej pasuje do czynności polegających np. na tworzeniu mapy numerycznej (bazy danych lub jej aktualizacji)) z istniejących map analogowych i materiałów pomiarowych gdzie np. występują rzędne na uzbrojeniu określone z pewnym stałym błędem wynikającym z różnych pomiarów o różnej wartości,  tworząc mapę robimy analizę przydatności rzędnych poprzez pomiar kontrolny wybranych punktów, a następnie ew. translację pomiaru do układu odniesienia. Przejście np. na kronsztadt 86 u nas to jest różnica ok 3 cm ale jeśli się sprawdzi wyrywkowo pomiarem kilka punktów to często różnice przekraczają 5 cm.
Kiedy budowaliśmy mapę numeryczną robiliśmy analizę również poprzez pomiar wybranych punktów pod kątem rzędnych terenu.
Osobiście uważam, że to nie bardzo pasuje do metodologi pomiaru ponieważ wykonujesz pomiar inwentaryzacyjny armatury niwelacją geometryczną tak jak napisałem wcześniej , a później weryfikujesz go poprzez dwukrotny pomiar - to się nie trzyma kupy. Wysokość wyznaczasz jako załóżmy średnia z dwóch obserwacji I wstecz-wprzód II wstecz -wprzód  i co masz jeszcze to weryfikować poprzez dwukrotny niezależny pomiar czyli, że razem przy tej biednej zasuwce będziesz miał 4 obserwacje?
Ktoś zapewne czytał wytyczne techniczne G-4.4 gdzie jest napisane, że w przypadku pomiaru rzędnych punktów odniesienia od których wyznaczamy poprzez różnicę rzędne w studni wymaga wyznaczenia ich wysokości drogą 2 niezależnych pomiarów §15 ust. 3.
I jeszcze jedno taka interpretacja wprost uniemożliwia wykonanie pomiarów na odczytach pośrednich.
Dodam jeszcze, że z definicji pikiety podanej na wstępie rozp. w §2  punkt terenowy xyh wynika że wysokość zasuwki to jedno a pikieta to drugie, nie może bowiem być tak że na zasuwce jest pikieta ponieważ atrybut wysokości jest przypisany do zasuwki, która nie składa się z zasuwki xy i pikiety xyh tylko z zasuwki xyh.

Znam Moniko te wyjaśnienia, możesz się na nie powoływać ale one nie wiążą oceny inspektora, który tak szczerze mówiąc może robić co mu się żywnie podoba. Adam walczy na zasadzie wezwania starosty do usunięcia bezprawia i występuję o ocenę kontroli do inspektora wojewódzkiego tylko, że w rozporzadzeniu w sprawie zgłaszania prac nie napisali, że ocena inspektora woj. jest wiążąca w kwesti przyjęcia lub nie operatu. Pozostaje więc droga sądowa.
Uważam,że wyznaczenie wysokości elementu, a jego weryfikacja to są dwie różne rzeczy i dwie różne czynności dlatego twierdzę, że robiąc mapę do c. projektowych możesz zweryfikować istniejącą treść mapy, tworząc bazy danych też ale już inwentaryzując powykonawczo armaturę nie weryfikujesz tylko wyznaczasz wysokości zgodnie z pragmatyką czynności.
Dam ci następujący przykład robisz pomiar wstecz-wprzód na np. zasuwkę, obsadzka i wstecz-wprzód ponownie, masz wyznaczoną wysokość na podstawie dwukrotnego pomiaru, wg §36 ust. 4 różnica nie może przekroczyć 2 lub 5 cm i pytanie czy w dzienniku mając taki zapis z pierwszego położenia różnica np. 55 cm, a z drugiego np 58 cm była by do przyjęcia?, przecież różnica nie powinna przekraczać milimetrów, więc co mam sobie ot tak robić niwelację nadzwyczaj niestarannie, a mimo to zmieszczę się w tych parametrach?

To nie tak Moniko, użyłem określenia pomiar wstecz –wprzód w kontekście wykonania pomiaru reper-reper dla zobrazowania problemu. Nawet w tych objaśnieniach gugik , które załączyłaś jest niespójność z §36 bo mowa jest o pomiarze kontrolnym w celu weryfikacji czegoś co zostało wyznaczone, a  ust. 4 tylko to potwierdza. Więc ja mam pytanie: Czy my wykonując pomiar wysokościowy wyznaczamy wysokości czy też je weryfikujemy. Poprzednio przed standardami instrukcje nakazywały wykonanie pomiaru pewnych elementów jak. np. włazu studni z wyznaczeniem wysokości na podstawie podwójnej obserwacji, pozostałe elementy można było mierzyć na odczytach pośrednich, tak samo przy profilu podłużnym pomiar z obsadzką , przekroje poprzeczne na pośrednich, nikt nie gadał o weryfikacji bo i po co. Ta terminologia jest psu na buty i stwarza tylko pole do dowolności interpretacji choćby dla inspektorów. To co jest zapisane w §35 i §36 przypomina taki film grany przez  „p. Rzeckiego” czyli Bronislawa Pawlika gdzieś tam w carskiej Rosji na małej stacyjce był on zawiadowcą i jednocześnie podwładnym zawiadowcy. Więc pisał do zawiadowcy skargę na niego czyli na siebie poczym przechodził na druga stronę biurka, zakładał czapkę zawiadowcy i urzędowo rozpatrywał tą skargę. Zawsze opieraliśmy się o pomiary kontrolne, obserwacje dodatkowe, metodologie pomiaru , która w sama w sobie posiadała elementy kontrolne a teraz sobie weryfikujemy. Więc ja nadal nie wiem czy  po trzydziestu kilku latach pracy wykonując pomiar z reperu na reper ze wzruszeniem instrumentu , czy jak kto woli obsadzką  robiąc przeniesienie na studniach, wyznaczając wys. pozostałych elementów na odczytach pośrednich jestem wystarczająco zweryfikowany pod rządami nowych przepisów czy też nie.