Witam.

W ostatnich dniach nabyłem książkę Pana Mariana WOLANINA "Podziały i scalenia nieruchomości", Wyd. C-H-BECK, Warszawa 2011r. Ponad 500 stron... Połowę już przeczytałem, bo napisana jest EXTRA pod kątem merytorycznym, w sposób przejrzysty i zrozumiały...

Autor wyłożył jak "kawę na ławę" (i objaśnił) cały szereg problemów, o których nie raz dyskutowaliśmy na różnych forach internetowych, czy podczas naszych spotkań. Dla przykładu: jasno i prezyzyjnie została oddzielona i opisana kwestia podziału geodezyjnego i prawnego w poszczególnych etapach i aspektach procedury podziałowej. Albo kwestia stosowania (wyłączenia) przepisów uogn dla gruntów wykorzystywanych na cele rolne i leśne, sporo jest na temat "słynnego" art.95 ustawy, omówienie opiniowania zgodności podziału z mpzp i decyzjami o warunkach zabudowy (są dwa rodzaje tekiej decyzji), podziałowa procedura administracyjna, no i oczywiście nie zabrakło też interpretacji przepisów dotyczących kwestii chyba najczęściej przez nas poruszanej - przyjęcia granic nieruchomości podlegającej podziałowi... Ale o tym w dalszej części postu...

Gorąco polecam... Pomimo, że jestem dopiero w połowie lektury (przede mną jeszcze rozdziały dot. podziału "z urzędu", podział bez decyzji, wydzielanie działek gruntu pod drogi publiczne, połączenie nieruchomości w celu ponownego ich wydzielenia i ze 100 stron na temat scalenia i podziału nieruchomości)...


Ale wracając do tematu...

Problematyka przyjmowania granic do podziału została przez Autora opisana dosłownie na kilku stronach (243-251). W skrócie streszczę zawarte tam tezy, które są spójne z wnioskami, jakie wyciągnęliśmy wspólnie z naszych dotychczasowych dyskusji:

1. Pojęcie terminu "przyjęcie granic" nie jest równoznaczne (tożsame) z pojęciem "stalenia granic" w rozumieniu przepisów ustawy PGiK.

2. Fakt prymatu granic prawnie określonych nieruchomości nad granicami ewidencyjnie określonymi nie wymaga dyskusji. Jeżeli istotnie dokumentacja stanu prawnego nieruchomości zawiera opis jej granic, to dla podziału nieruchomości skutkuje to uznaniem rych granic za prawnie określone, tj. wyznaczające zasięg przysługiwania prawa własności danemu podmiotowi.

3. Literalne odczytywanie przepisów §6 ust.3 Rozporządzenia w sprawie podziałów nieruchomości, rozumiane jako brak jakiegokolwiek dokumentu określającego stan prawny nieruchomości (właściciela) może znaleźć zastosowanie jedynie przy dokonywaniu podziału tylko z urzędu, jako nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym. taki podział nieruchomości jest zaś możliwy tylko w celu wydzielenia części niezbędnej do realizacji celów publicznych. Brak dokumentowego potwierdzenia przysługującego prawa własności nieruchomości wyklucza natomiast dopuszczalność dokonywania jej podziału na wniosek, ponieważ żaden z podmiotów nie może wylegitymować się prawem własności uprawniającym do wnioskowania o podział.

Konsekwencją tego stanu rzeczy jest wg Autora to (z czym w pełni należy się zgodzić), że w przypadku przyjmowania granic nieruchomości na podstawie danych zawartych w KW lub innych dokumentach określających stan prawny nieruchomości:
- z prawnego punktu widzenia nie wymaga przeprowadzania pomiarów terenowych;
- nie jest wymagane zawiadamianie stron o czynnościach przyjęcia przebiegu granic;
- protokół podpisywany jest wyłącznie przez geodetę;
- protokół sporządzany jest kameralnie jedynie na podstawie badanych dokumentów.

Autor zadaje pytanie (i sobie chyba na nie odpowiada) "Powstaje jednak pytanie, na jakiej podstawie przyjmować do podziału jej granice, gdy dokumenty opisujące stan prawny ich nie określają. W takim przypadku treść §6 ust.1 Rozporządzenia nie wyklucza stosowania zasady przyjmowania granic ewidencyjnych wg danych z katastru nieruchomości (...). Dlatego też do przyjęcia granic pozostaje dokumentacja geodezyjna."

Pominę tutaj dalsze rozważania Autora dotyczące omawianej problematyki i skupię się na końcowym wniosku, który - o ile został przeze mnie dobrze zrozumiany - wygląda tak: albo istnieją dokumenty określające przebieg granic wg stanu prawnego, albo nie. Tzn. jeżeli w KW (innych dokumentach określających stan prawny) są wystarczające dane określające granice, to posępujemy jak wyżej, jeżeli nie -> to zawiadamiamy strony o wykonywanych czynnościach przyjęcia przebiegu granic i to na dodatek wykonywanych na gruncie.


I z tym zgodzić się nie sposób...


Aby uzasadnić swoje stanowisko muszę posłużyć się podstawowym dogmatem:

1. przyjęcie granic dzielonej nieruchomości w każdym przypadku zachowuje "status quo" tych granic, czyli NIE MOŻE powodować zmiany dotychczasowego ich przebiegu (nie jest to bowiem ustalenie granic). Z uwagi na powyższe sąsiad nie jest stroną postępowania administracyjnego w przedmiocie podziału -> nie ma interesu prawnego.


Moim zdaniem Autor "zbyt pobieżnie" poddał analizie przepisy §6 ust.2 i 3 Rozporządzenia...

W ust.2 tego paragrafu prawodawca zdecydował, że w przypadku "stwierdzenia niezgodności danych" KW z ewidencją dla potrzeb podziału przyjmuje się granice z dokumetów okreslających stan prawny. I należy zgodzić się tutaj z rozważaniami Autora, że dane te mają dotyczyć danych określających przebieg granic... Tyle tylko, że ta "niezgodność" może wystąpić wyłącznie wówczas, gdy ZARÓWNO w KW (albo innych dokumentach określających stan prawny) ORAZ w egib SĄ DANE określające przebieg tych granic. Rozbieżny przebieg. Spójność przebiegu granic określonych w KW i egib nie powoduje przecież ich "niezgodności". O "niezgodności" nie może być też mowy wówczas, gdy przebieg granic został określony wyłącznie w KW, albo wyłącznie w egib. Niezgodności tej także nie będzie, gdy ani w KW, ani w egib granice nie zostały określone (wątpliwe jest wówczas, bo chyba niemożliwe, jakiekolwiek przyjmowanie granic).

Co to oznacza? Ano to, że w przypadku "niezgodności" (a więc są dwie wersje: wg KW i wg egib) -> granice należy przyjąć wg danych ujawnionych w KW. Jeżeli natomiast w KW brak jest opisu granic -> to dane granice do podziału - wobec braku "niezgodności" - przyjmowane są - na podstawie §6 ust.2 Rozporządzenia (a nie §6 ust.3) wg danych wykazanych w katastrze nieruchomości. Brak jest zatem podstaw do zawiadamiania stron...

Zgodnie z §6 ust.3 bowiem strony są zawiadamiane gdy brak jest dokumentów, o których mowa w §6 ust.1 pkt 1 (KW, albo innych stwierdzających stan prawny). Zastanowić się tu należy, co w zasadzie prawodawca miał tu na myśli... Autor wyciągnął wniosek, że dotyczy to wyłącznie podziałów dokonywanych z urzędu, przy nieuregulowanym stanie prawmym. Ale czy słusznie?

Moim zdaniem niesłusznie... Można sobie bowiem wyobrazić, że archiwum sądowe zajmujące się prowadzeniem ksiąg wieczystych spłonęło, albo zostało zalane powodzią stulecia... Czy brak DOKUMENTU, o którym mowa w §6 ust.1 pkt 1 Rozporządzenia powoduje, że wobec braku DOKUMENTU potwierdzającego własność, właściciel nieruchomości utracił tę własność? Albo inna sytuacja: czy wobec nabycia z mocy prawa (np. ustawy uwłaszczeniowej z 1971r.) części nieruchomości przez samoistnego posiadacza (rolnika) właściciel nieruchomości utracił prawo do pozostałej części, której nie użytkował w dniu wejścia w życie ustawy (rolnik z mocy prawa nabył własność w granicach użytkowania część większej nieruchomości). W tej sytuacji dotychczasowy właściciel utracił prawo własności jedynie do części nieruchomości, podczas gdy jego tytuł prawny do nieruchomości dotyczy innego numeru działki (sprzed uwłaszczenia), o innej powierzchni (sprzed uwłaszczenia) i i innych granicach...? Moim zdaniem brak DOKUMENTU potwierdzającego prawo własności nie do końca oznacza, że brak jest właściciela... Stąd też uregulowanie zawarte w rozporządzeniu nie jest do końca pozbawione sensu...


Sumując... Sądzę, że prawodawca nie popełnił błędu w w/w Rozporządzeniu. Bo "niezgodność danych" ma miejsca wyłącznie wtedy, gdy mamy do wyboru dwie wersje granic (wg KW i ewidencji). I jedynie brak księgi (innych dokumentów stwierdzających stan prawny) jest podstawą zawiadamiania stron, a nie w/w "niezgodność"...

Pozdrawiam, Adam Wójcik.

Masz rację Jacek, że jedyny właściwy  i logiczny sposób podejścia do określenia przebiegu granic jak i pojęcia stanu prawnego określa przytoczony przez Ciebie paragraf z rozporządzenia w sprawie scalania i podziału nieruchomości. A cała reszta jest tylko próbą tłumaczenia nieprecyzyjnych podobnych zapisów. Przynajmniej kataster pruski od wielu dziesiątek lat uporządkował w bardzo przejrzysty sposób prowadzenie ewidencji i ksiąg wieczystych. I nie bardzo rozumiem dlaczego coś dobrego i sprawdzonego, obowiązującego w większej części kraju nie służy jako wzorzec. Wielu czyta Pana Wolanina, bo to jeden z większych autorytetów w geodezji. Ale życzyłbym sobie i innym, żeby nie ulec za bardzo słowom prawnika. Nie można po prostu stosować bezkrytycznie wszystkich zapisów prawnych i ich komentarzy, mając odpowiednią świadomość i wiedzę o jakości materiałów geodezyjnych i dzisiejszej ewidencji. Adam podając pewien cytat z tej książki wyraził pogląd, że "w pełni należy się z tym zgodzić". A chodzi mi o słowa Pana Wolanina
"w przypadku przyjmowania granic nieruchomości na podstawie danych zawartych w KW lub innych dokumentach określających stan prawny nieruchomości: - z prawnego punktu widzenia nie wymaga przeprowadzania pomiarów terenowych;"
Zbyt wielu czyta te słowa nie tłumacząc sobie i nie zwracając uwagi na fakt, że stanowisko to dotyczy prawnego punktu widzenia . Prawny punkt widzenia to zdecydowanie nie to samo co odpowiednia analiza dostępnych dokumentów w odniesieniu do ich wiarygodności, możliwości jednoznacznego określania przebiegu granic i pozyskania danych spełniających standardy dokładnościowe. Znane nam działania modernizacyjne też są usankcjonowane prawnie. A pozyskane w ich wyniku dane trafiają do ksiąg wieczystych. I co z tego? W zdecydowanej większości gówno z tego. Najczęściej, żeby w wiarygodny sposób dokonać podziału zachowujemy się dokładnie tak, jak jest opisane w rozporządzeniu w sprawie scalenia i podziału. Czyli  "Granice nieruchomości przeznaczonych do scalenia i podziału ustala się i przyjmuje według katastru nieruchomości, "
Napisane tam jest dość jasno i precyzyjnie. Najpierw ustala a później przyjmuje. Kwestia tylko co rozumiemy pod pojęciem ustala się. Dla mnie ogólne pojęcie "ustala się" znaczy ni mniej, ni więcej tylko to, że kryje ono w sobie wszystkie możliwe sytuacje spotykane przy ustalaniu granic. Czyli odszukanie znaków granicznych, ich wznowienie, wyznaczenie punktów czy też ustalenie przebiegu granicy w przypadkach braku materiałów lub sprzecznościach w nich zawartych. Wielu podchodzi do podziałów w sposób całkiem bezkrytyczny, przyjmując wprost współrzędne pozyskane z zasobu, spełniające niejako standardy. Rozmawiamy wśród osób, które cały czas mają kontakt z terenem. Więc powiedzcie mi. W ilu procentach w Waszych stronach można uznać współrzędne pozyskane z zasobu za wiarygodne? W moich okolicach (i nie biorę pod uwagę terenów objętych szkodami górniczymi) wiarygodne współrzędne to maksimum 10%. I chyba nawet sporo przesadziłem. Więc jak mogę nie ustalać granic na gruncie i ich nie mierzyć (nawet przy najbardziej wiarygodnych materiałach w KW) skoro mając taką wiedzę z pełną świadomością liczyłbym powierzchnie wydzielanych działek z dużymi błędami? Jest coraz więcej głosów, że należy zrobić jeden kataster, czyli wrzucić do jednego worka ewidencje gruntów i księgi wieczyste. No to podpowiem jeszcze coś tym pomysłodawcom. Połączmy także sądy i notariuszy z administracją i księgami wieczystymi. A kompetencje w tym zakresie dajmy starostom. Dzisiaj co prawda nie prima aprilis, ale...pożartować chyba można  
pozdrawiam
Jarek

Swoimi słowami czynności przyjęcia granic opisałbym tak: polegają one na selekcji dostępnych dokumentów, mającej na celu "skompletowanie" jak najbardziej wiarygodnych współrzędnych poszczególnych punktów granicznych, niezbędnych do dokonania podziału nieruchomości i sporządzenie z tego notatki służbowej. I dodałbym do tego: jeżeli brak jest takich wiarygodnych danych, to najpierw w innych procedurach należy je przygotować, a następnie na tej podstawie przyjąć.

Nic dodać nic ując Adamie  po co odrazu 500 stron  Wolanina wystraczy   2 zdania Wójcika.... :roll:
 ale

to najpierw w innych procedurach należy je przygotować, a następnie na tej podstawie przyjąć.

nie powinno być tak ,że podstawa przyjmowania granic   powinny być materiały żródłowe  z ustalenia np.rozgraniczenia ,podziału scalenia , zakładania ewidencji tam gdzie jest glejt na granice .W końcu czynności wznowienia ,wyznaczenia to czynności techniczne..

A co do zapisu dot. scalania i podziału nieruchomości... Chyba zapis ten jedynie dobitnie "dojaśnia", że granice przed przyjęciem winny być ustalone. Czyli identycznie jak przy "normalnych" podziałach... Czy można przyjąć granice do podziału skoro zachodzi konieczność uprzedniego ich ustalienia? No chyba nie...

natomiast co do tego zapisu byłbym ostrożniejszy. dalczego ano dlatego ,że istotą każdego scalenia jest  określenie prawidłowego przebiegu granic zewnętrznych i to jest sedno. Czyl;i ustalamy granice zewnętrzne i przyjmujemy  zewnętrzne i wewnętrzne. zwróćcie uwagę na zapis w par.1 pkt 1. rozporządzenia .

Jeżeli chodzi o par 5. pkt 3 to takie moim zdaniem niefortunne połączeniu słów ustalenia i przyjęcia granic i nie powinno sie ich łączyć. Ale idea rozdzielenia dokumentów  komu przysługuje prawo własności od  dokumentów jaki jest zasięg tej włąsności jak najbardziej trafna.

Gdybym wiedział kto to rok później  po  rozporządzeniach o podziałąch napisał postawił bym mu piwo...
No chyba ,że to ta sama osoba...

Witam w tym wątku bo mowa o granicach. Choć wątek Adama z wzorem zaskarżenia odmowy przyjęcia operatu też byłby dobry. Ale opiszę najpierw świeżą "sprawę" oraz mój upór i poddam swoje przemyślenia publicznemu osądowi  :cry:  A to istotne bardzo bo albo "zysk" albo "w pysk".
Dodam jeszcze, że podobnie jak Jarek pracuję na katastrze pruskim. Częściej robota jest miła bo Niemcy potem krótko nasi rodacy tworzyli naprawdę materiały właściwie poglądowe. Zarysy, szkice podstawowe, mapy uzupełniajace czy szkice polowe. Nic tylko oprawiać w ramki. Przyjemność pracy. Wspomnę tylko, że Racibórz jeszcze do roku 2002-3 miał miasto na mapie zasadniczej 1:500 a ścisłą zabudowę (centrum) na tzw. wstęgówkach w skali 1:250 !!! Co za przyjemność kartowania urządzeń podziemnych. Ech ! No, ale do rzeczy.
          Obiekt o którym mowa położony w powiecie raciborskim. Działka do podziału. Z art.95,p.7. Ścisła , pseudo miejska zabudowa. Budynki "przyklejone" do granic z jednej strony. Typowe dla tych terenów. Granice do ustalenia. 70-80% okamieniowane. Dokumentacja pomiarowa zarys pomiarowy i szkic podstawowy dla działki poniemiecki, na nim związki liniowe oparte o różne elementy terenu w tym budynki. Część punktów granicznych "utworzonych" z elementów trwałych (załamania murów, naroża budynków itp.). Praktycznie - w domu siadasz przed laptopem, obliczasz w układzie lokalnym wszystkie potrzebne elementy. nastepnie pomiar w terenie dwóch trzech punktów na osnowę 2000, przeliczasz i wynosisz. To jak wydrapywanie pisanki w fikuśne wzory. Ale... no właśnie. Są jeszcze późniejsze dokumenty. I to z niespodzianką. Jak w jajku. Podział sąsiedniej działki z 1969 roku. Sąsiedniej, więc jedna cała granica
mi potrzebna. Mam również protokół graniczny. Więc analizuję. Niespodzianką pierwszą jest szkic podstawowy (zebrane na jednym szkicu dla tej samej działki pomiary z różnych źródeł i lat) wykonany  przez wykonawcę podziału dla swoich celów w oparciu o (!!!)....szkic podstawowy niemiecki z 1921 r. Porównuję więc najpierw oba szkice podstawowe - pełna zgodność, choć na niemieckim więcej informacji. Ale te ważne pasują. O'k.
Porównuję szkic polowy wykonawcy z 1969 r. ze szkicem podstawowym przez niego zrobionym i.... niespodzianka.  Część granicy nieoznakowanej trwale na szkicu podstawowym (niemieckim i z 1969) zmieniony przebieg na szkicu polowym z podziałem, z pominięciem 3 punktów załamań granicy i generalizacja (wyprostowanie załamań) linii granicznej. Pomimo  pełnego zwymiarowania ! Przy pełnej tego świadomości wykonawcy (bo sporządził ten szkic podstawowy dla swojego pomiaru). Rzadko się zdarza. Bład czy premedytacja ? O co chodzi ?
Zaglądam do gęsto zapisanego protokołu granicznego z tej roboty. Czytam: "...punkt nr a (tu narożny działki)ustalony na podstawie pomiaru drogi z marca 1931 r.. Ustalony niezgodnie zresztą z informacjami zawartymi na szkicach podstawowych (niemieckim i 1969). Mimo usilnych starań dziewczyn z ośrodka nie odnalazły się takie pomiary. Więc nie mam niczego co mogło by potwierdzić słuszność postępowania tego geodety w ustaleniu tego punktu. Stabilizuje ten punkt kam. gran. . Następnie pomija
dwa punkty załamania granicy oparte o szczegóły (róg budynku, załamanie muru) i jedną linią prostą biegnie do kolejnego punktu już prawie zgadzającego się z informacjami z podstawowego.
 Ale dalej w protokóle kolejna niespodzianka. Pomimo pełnego zwymiarowania tego odcinka na szkicu podstawowym, pisze w protokole, że te dwa następne punkty ustala "zgodnie ze spokojnym stanem użytkowania" ! O kurka !
Podszedłem do sprawy tak. Obliczyłem w układzie lokalnym wszystkie punkty mojej działki ze szkicu podstawowego niemieckiego. Powierzchnia ewidencyjna "siadła" z tą wyliczoną niemal do zera. Uznają to za poważny atut tak wyniosłem i pomierzyłem granice w tej części "z niespodzianką" plus te okamieniowane. Uzyskałem w granicach błędu powierzchnię ewidencyjną. Sporządziłem protokół  z podpisami wszystkich uczestników w pół godziny ; całą resztę operatu sporządziłem i przekazałem do ośrodka.
Kontrola postawiła mi zarzut, że źle ustaliłem granice w tym spornym miejscu, bo powinienem przyjąć te
ustalone z 1969 r.!!!
I od trzech dni już trwa przepychanka miedzy mną a geodetą powiatowym i kontrolującym.
Czy dobrze, że upieram się przy swoim ?
Czy może się mylę.
Czy powinienem przyklepać z dawna popełniony ewidentny błąd - co przez swoje zachowanie "sugeruje" powiatowy ?
A może - jeśli mam rację zawodową - skorzystać  w krytycznym momencie z formularza Adama ? Skarga do WSA ?
Po pisemnej odpowiedzi na ten zarzut z protokołu decyzja ma zapaść w poniedziałek. Zelektryzował mnie  geodeta pow. krótkim bąknięciem o  mozliwym skierowaniu operatu do wingiku.

Pozdrawiam Mietek

Kontynuując wątek mam pewne pytania... Ale najpierw wstęp...


I. Zgodnie z §4 Rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1999r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości, dokumentami stwierdzającymi stan prawny nieruchomości są:

1) odpisy z ksiąg wieczystych lub odpisy dokumentów znajdujących się w zbiorze dokumentów,
2) wypisy aktów notarialnych,
3) prawomocne orzeczenia sądu i ugody sądowe,
4) ostateczne decyzje administracyjne.

Pytanie nr 1: Czy te w/w dokumenty, które przy przyjmowaniu granic nieruchomości winny byc badane, zawierają niezbędne i wystarczające dane opisujące przebieg granic?

Bo moim zdaniem absolutnie nie. A jak zawierają takie dane, to w takiej formie, że nie nadają się do przyjęcia ich "wprost"...


II. Art.2 ustawy PGiK definiuje pojęcie "ewidencja gruntów i budynków" (kataster nieruchomości) - rozumie się przez to jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami.

Art.20 ust.1 Stanowi, że ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące:
1)  gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty:
2) budynków - ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych;
3) lokali - ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej.


Z kolei art.24 PGiK:
1. Informacje, o których mowa w art. 20 ust. 1. zawiera operat ewidencyjny, który składa się z:
1)  bazy danych, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzonej za pomocą systemu teleinformatycznego (...)
2) zbioru dokumentów uzasadniających wpisy do bazy danych.

2. Informacje zawarte w operacie ewidencyjnym są jawne.

3.  Starosta udostępnia informacje zawarte w operacie ewidencypnym w formie:
1) wypisów z rejestrów, kartotek i wykazów tego operatu:
2) wyrysów z mapy ewidencyjnej:
3) kopii dokumentów uzasadniających wpisy do bazy danych operatu ewidencyjnego
4) plików komputerowych sformatowanych zgodnie z obowiązującym standardem wymiany danych ewidencyjnych:
5) usług, o których mowa w art.9 ustawy z dnia 4 marca 2010r. o infrastrukturze informacji przestrzennej.

Pytanie nr 2: czy te dokumenty, które przy przyjmowaniu granic nieruchomości winny byc badane, zawierają niezbędne i wystarczające dane opisujące przebieg granic?

Bo moim zdaniem absolutnie nie. Czy ktoś przyjmuje granice na podstawie wypisu albo wyrysu z mapy ewidencyjnej? To przecież byłaby jakaś paranoja... A czy z ewidencji można uzyskać jakieś inne, bardziej szczegółowe dane o przebiegu granic, niż wyrys z mapy ewidencyjnej, skoro starosta udostępnia dane z ewidencji zgodnie z art.24 ust.3?

Do czego zmierzam? Ano do tego, że ani z księg wieczystych (lub innych dokumentów opisujących stan prawny), ani z ewidencji nie otrzymamy precyzyjnych i szczegółowych danych na temat przebiegu granic nieruchomości w takiej formie, żeby można było je przyjąć dla potrzeb podziału... Nie otrzymamy, bo te precyzyjne dane przechowywane są w ZASOBIE geodezyjnym i kartograficznym. A zasób to zupełnie inna bajka...


Pytanie nr 3: Jaki jest zatem cel BADANIA ksiąg i innych dokumentów określających stan prawny, a także - równolegle - katastru? Jakie do ważne dane się tam znajdują, a które są podstawą przyjęcia granic dzielonej nieruchomości?

I tutaj mam swoją teorię: badanie tych dokumentów nie ma na celu poszukiwanie "gotowca" opisującego przebieg granic, a poszukiwanie jednej bardzo ważnej informacji: jakie to zdarzenie prawne (poprawnie i zasadnie) opisuje przebieg tych granic...

Może dojaśnię... Albo zapytam:

Pytanie nr 4: Czy mozliwe jest ujawnienie w ewidencji jakiejkolwiek działki ewidencyjnej, bez określenia zdarzenia prawnego, które w jakiś tam sposób jednocześnie określa jej granice?

Pewnie nie... Ujawnienie w ewidencji jakiejkolwiek działki ewidencyjnej (i jej granic) MUSIAŁO się wiązać z jakimś zdarzeniem... Uwłaszczenie, scaleanie, podział, zasiedzenie, zniesienie współwłasności, rozgraniczenie, itd... A skoro miało miejsce takie zdarzenie, to bez wątpienia odbyło się w konkretnych granicach... Pozostaje zatem pytanie, czy w ZASOBIE (a nie aktach KW, ewidencji, czy gdziekolwiek indziej) znajdują się wystarczające materiały dokumentujące ten fakt prawny? Jeżeli tak: przyjmujemy granice wg tych dokumentów, jeżeli nie: podejmujemy dodatkowe czynności pozwalające na konkretyzację przebiegu tych granic...

Moim zdaniem celem BADANIA tych dokumentów nie jest poszukiwanie dokładnego opisu granic... W wyniku tego badania winnismy raczej określić zdarzenie prawne, które te granice określa. A danych o tych granicach należy poszukiwać w ZASOBIE.

Pozdrawiam, Adam Wójcik.