Mam do podziału taką działkę, jak w załączniku.
Od strony projektowanej działki 100/1 wszystkie znaki graniczne są w porządku, istnieją dokumenty, określają granice z wymaganą dokładnością.
Od strony projektowanej działki 100/2 działka graniczy w podobny sposób, jak na rysunku z rzeką. Granice działki ewidencyjnej w tamtym miejscu nie pokrywają się ze stanem faktycznym (nawet w większym stopniu, niż pokazałem to na załączonym szkicu). W zasobie znajduje się protokół graniczy z 1962 roku, w którym jest napisane, że "bieg granicy wzdłuż rzeki nie odpowiada mapie katastralnej, na co zainteresowanym zwrócono uwagę i oświadczają, że zmiany granicy powstały na skutek częstych wylewów tej rzeki". Niestety mimo tego zapisu w protokole, granice nadal w znaczny sposób odbiegają od stanu na - obecnie już - cyfrowej mapie ewidencyjnej. Oprócz tego protokołu w zasobie nie ma żadnych szkiców. Jest tylko mapa pierwotna.

I teraz dostałem zlecenie na podział. Działka 100/1 ma iść na sprzedaż, 100/2 ma zostać w dotychczasowym stanie użytkowania.

Zastanawiam się teraz, czy w tej sytuacji dla obliczenia powierzchni do podziału mogę wyprostować błędny przebieg granicy na mapie ewidencyjnej w trybie §37-39 rozporządzenia EGiB?
Inaczej: czy w przypadku, kiedy właściciel nie chce regulować stanu prawnego z rzeką, a chce tylko podzielić działkę, czy tryb rozgraniczenia z wodą opisany w ustawie prawo wodne jest obligatoryjny?

Wydaje mi się, że pytanie jest w swej treści podobne do tego, czy w przypadku braku dokumentów dot. granic przy podziale obligatoryjne jest rozgraniczenie. Ale o ile ten temat już jest rozwiązany, o tyle temat prawa wodnego i jego bardziej restrykcyjnych zapisów (choćby o wyłączeniu użytków Wp z obrotu prawnego) i w ogóle mniejszej ilości spraw z prawa wodnego w zasobach, mogę mieć problem z udowodnieniem tej analogii w ośrodku.

Dodam tylko, że rzeka oczywiście ma użytek Wp.

Może, żeby nie było wątpliwości w załączniku pokażę dokładnie, jaka jest sytuacja na gruncie.
Działka, którą chcę podzielić jest zaznaczona kolorem magenta. Przebieg rzeki mniej więcej zgadza się z przebiegiem na rastrze. Od właściciela wiem jedynie, że rzeka płynie w bardzo podobny sposób od co najmniej 100 lat. Kataster w tym rejonie został założony około 150 lat temu.

Ja bym ustalił przebieg granic w trybie "ewidencyjnym" zgodnie z par 82a rozp. w sprawie EGiB.

Zupełnie przegapiłem §82a. Ale analizując jego treść, wychodzi mi na to, że mogę te granice sprostować zgodnie z linią brzegu, czy innymi warunkami art 15 ustawy prawo wodne i nikogo o tych czynnościach nie zawiadamiać (jak w przypadku §37-39)? W sprawozdaniu jedynie napisać, że zamawiający oświadczył, iż wystąpi do starosty o regulację linii brzegu?

Czy źle czytam ten paragraf?

Jednak chyba nie, bo samo zawiadomienie ma formę ochrony prawa własności, ponieważ upraszczając, jeżeli granica nie istnieje w dokumentach, to istnieje wg wiedzy stron. I na podstawie oświadczenia tych stron tę granicę ustalamy - zgodnie z tą ich wiedzą. W tym też celu trzeba zawiadomić strony o czynnościach.

Starosta nie jest stroną tego postępowania w prawie wodnym, więc też nie jest stroną postępowania w czynnościach z §82a, który wprost odwołuje się do art 15. W tej sytuacji w jakim kontekście i kogo zawiadomić o czynnościach ustalenia przebiegu granic?

I ostatnie, co mi się urodziło, a czego wcześniej nie przemyślałem: czy granice wyznaczone w sposób naturalny (przez rzekę) także podlegają stabilizacji?

Moim zdaniem nie. To przecież granica wyznaczona w sposób najbardziej naturalny dla wyznaczania granic - przez rzekę. Przed powstaniem katastru to był podstawowy sposób wyznaczania granic. W tej sytuacji, skoro w terenie jest naturalnie pokazana granica, to po co dodatkowo ją stabilizować?

Jakie są wasze doświadczenia?

Mimo, jak to zauważyłeś Adamie nie jesteś ekspertem>... - pytanie kto dzisiaj nim jest ... Swoją logiką strzeliłeś w dziesiątkę. Czasami tylko logika nam zostaje....

Uważam pandrzeju, że masz 100% racji. Mapy powinny określać przede wszystkim stan faktyczny i rzeki na tych mapach powinny być na właściwych miejscach.  Chyba nikt nie chciałby korzystać z map, gdzie drogi są w innych miejscach, rzeki w innych miejscach, budynki w innych miejscach. 

Patrząc historycznie na aspekt granic nieruchomości - granice od zawsze określało się poprzez fakty. Taka wykładnia nadal obowiązuje w porozumieniach międzynarodowych, gdzie granice wyznacza się na przykład poprzez rzeki, brzegi jezior, czy pasma górskie.

Bardzo słuszna uwaga.
Jaki jest sens i logika, w tworzeniu map niezgodnych ze stanem faktycznym. 

 To mapa odzwierciedlać ma rzeczywistość, a nie na odwrót.

Co do stabilizacji, to " nie widzę" trybu, w jakim miałaby się odbyć, no i sensu też nie....