Po pierwsze, co tu jest do naprawiania skoro na oba kamienie są "właściwe" dokumenty w zasobie geodezyjnym? Powinieneś triumfować, że Twoja teoria o możliwości ustalania różnych przebiegów granicy na podstawie tego samego tytułu prawnego znajduje potwierdzenie w faktach. Te zdjęcia są tego najlepszym dowodem. No można co najwyżej przy każdym z nich wbić tabliczke z numerem "właciwego" operatu, żeby była jasność co do źródeł legalności tych kamieni.

A po drugie, czy nie uważasz, że zajmowanie się takimi problemami "w kraju, w którym sędziowie wysyłają do więzienia ludzi za kilkuzłotowy dług, odbierają rodzicom dzieci za to, że wymierzyły im klapsa, a banki wysyłają na ulicę ludzi chorych i bezrobotnych" nie jest aby zajęciem żenującym.

Dla zdezorientowanych.... żartowałem używając argumentów Andrzeja z innych wątków. 

Złośliwością, zdecydowanie zasłużoną wobec Twojego stylu dyskutowania, była druga uwaga. Nawiasem mówiąc, oznacza to, że Twoja uwaga wobec mnie też była złośliwością, bo jedynie zacytowałem Ciebie.

Natomiast pierwsza uwaga była zdecydowanie merytoryczna. Jeśli nie chcesz podejmować tego zagadnienia to Twój wybór ale w takim razie cała inicjowana przez Ciebie dyskusja nie ma sensu. Twoje dotychczasowe stanowisko w sprawie ustalania granic dopuszcza istnienie dwóch różnych przebiegów granicy dla tego samego tytułu własności, i to, że napisałeś, że dla dwu różnych stabilizacji istnieje "właściwa" dokumentacja tylko to stanowisko potwierdza. Nie wiem więc na jakiej podstawie chciałbyś zanegować położenie jednego ze znaków?

Dyskusja o trybach usuwania znaków, które to tryby nie istnieją, dla przypadków w których uważasz za dopuszczalne istnienie dwóch znaków obok siebie, wydaje mi się totalną abstrakcją. Ale chętnie poczytam co inni będą mieli do powiedzenia.

Wydaje mi się, że określenie, że obie dokumentacje są właściwe jest błędne. Obie mogą być dobrze sporządzone jednak jak sądzę wykonane są w różnym czasie i dokumentacja późniejsza albo pominęła sporządzoną wcześniej albo wcześniejszą w wyniku analizy uznała za błędną. Dla mnie jest oczywiste, że jeżeli wcześniejsza dokumentacja została stworzona prawidłowo to późniejsza nie powinna uwzględniać wcześniejszą. Jeżeli tak się nie stało to dla mnie późniejsza dokumentacja jest błędna.  Oczywiście nie znając dokumentacji jest to zdanie teoretyczne.

Jarek, zgadzam się z tym co napisałeś, mianowicie, że

Poruszony przez Ciebie temat jest wyjątkowo złożony ...

Problem polega na tym, że przedstawiony przypadek może być skutkiem najróżniejszych patologii które tkwią w całym systemie, a sam problem w ogólności jest skutkiem sumy tych patologii. Ciekawe  jest to, że tak jak już pisałem wcześniej, z lansowanych min. przez Andrzeja teorii wynika, że to że dwa znaki są obok siebie może być zjawiskiem jak najbardziej zgodnym z prawem (według tych teorii). Bo podobno różne procedury mogą prowadzić do różnych wyników jeśli chodzi o przebieg granicy. Ciekawsze jest jeszcze to, że proponowane, rozumiem, że na zasadzie luźnych skojarzeń, środki zaradcze (procedury o których wspomniał Andrzej) mogą doprowadzić do ustalenia kolejnego położenia punktu granicznego, czyli pojawienia się trzeciego znaku.
 Absurdalne?
No nie. Wystarczy, że ktoś sporządzi poprawną formalnie dokumentację a ktoś ją pozytywnie zweryfikuje. I wtedy wara wszystkim od kolejnego znaku bo będzie za nim stał autorytet Starosty, WINGiKa czy GGK. Chroniony groźbą przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego w którym urzędnicy będą rozliczać geodetę według wydumanych przez siebie zasad. O możlwiości skierowania wniosku o ściganie z KK już nawet nie wspomnę.

Po pierwsze decyzja o rozgraniczeniu wiele zmienia. Jeżeli by się pojawił trzeci kamień ale w wyniku rozgraniczenia, to wchodzimy w zakres podważania decyzji administracyjnej, której wzruszenie musi być oparte na przepisach KPA. Prawdopodobnie w tym wypadku będzie to zawsze 145 KPA, który nie usuwa poprzedniej decyzji z obrotu prawnego, a jedynie daje podstawę wznowienia postępowania.

Po drugie moje dywagacje o ustalaniu przebiegu granicy i możliwych rozwiązaniach w zależności od przyjętego trybu dotyczyło sytuacji, kiedy w terenie brak jakichkolwiek śladów o przebiegu granicy, a dokumenty na jej przebieg są słabe albo w ogóle ich nie ma. Ten temat jednak proponuję pominąć jako niezwiązany z treścią niniejszego wątku.

Po trzecie cała dyskusja wyniknęła z tego, że niejaka Pani Naczelnik Agata, kiedy wyszedł ten temat, dokonała konfrontacji kierowników prac w swoim biurze. W konfrontacji geodeta, który nie zauważył błędu usłyszał, że "ona nie może mu nic zarzucić, bo przecież znalazł kamienie i akurat zgadzały się z dokumentacją, z którą akurat on analizował". Ten geodeta znalazł tylko te nowe znaki graniczne. Drugi geodeta znalazł także drugą stabilizację, wyszło mu to z analizy. I na podstawie tej analizy dokonanej na podstawie §7 standardów stwierdził, że jedna ze stabilizacji jest nieprawidłowa. Dokonał zatem czynności wznowienia, strony się pod protokołem podpisały, nieprawidłowe kamienie w trakcie czynności usunięto. Problem wyniknął z tego, że te dokumentacje sporządzono niemal w tym samym czasie, więc jeden nie wiedział o czynnościach drugiego, wyszło to na etapie weryfikacji operatu. No i wracając do konfrontacji, geodeta który znalazł sprzeczność i usunął błędną stabilizację w wyżej opisanym trybie, usłyszał że popełnił przestępstwo. Co więcej, jedyną opcją naprawienia tego wg owej pani naczelnik było rozgraniczenie, w innym przypadku nie przyjmie dokumentacji do zasobu. Rzekomą podstawą prawną do wykonania rozgraniczenia ma być zapis art. 31 ust. 3 pgik, bo przecież tam mowa o "sprzczności danych". Problem w tym, że ten artykuł mówi o sytuacji, jak należy wykonywać same czynności rozgraniczenia, a nie tego, kiedy w ogóle rozgraniczenie należy wykonywać.

W opisanej powyżej sytuacji zadałem teoretyczne pytanie, jak należy naprawić tego typu błędy, do GGK w ramach pytań do ostatniej konferencji dla geodetów uprawnionych. Odpowiedzi udzielił Pan Wiesław Szymański, która oprócz dwóch akapitów o tym jak bardzo GUGiK nie jest właścywym do roztrząsania problemów indywidualnych zawierała także taką konkuzję:

Niezależnie zwracam także uwagę, że prace geodezyjne i kartograficzne należy wykonywać zgodnie z obowiązującymi przepisami. W szczególności należy mieć tutaj na uwadze przepis § 7 standardów, z którego wynika, że kierownik prac geodezyjnych ma obowiązek dokonać analizy materiałów zasobu pod względem dokładności, aktualności i kompletności, w zakresie ich przydatność do osiągnięcia celu pracy i określonych przepisami dokładności, przed ich wykorzystaniem w pracy geodezyjnej. Ponadto, w opisanym przypadku, do zgłoszenia prac geodezyjnych, których celem jest sporządzenie mapy z projektem podziału nieruchomości, po analizie materiałów zasobu przeprowadzonej przez kierownika prac, uzasadnionym może być zgłoszenie uzupełniające dotyczące wznowienia znaków granicznych / wyznaczenia punktów granicznych (art. 12 ust. 2c pkt 4 Pgik), co w przypadku ewentualnego sporu co do położenia znaków granicznych podczas realizacji tych prace, daje możliwość stronom wystąpienia do sądu o rozstrzygnięcie sprawy (art. 39 ust. 1 Pgik).

W związku z tym zadałem kolejne pytanie, tym razem podałem szczegóły sprawy, w szczególności opisałem rzekomy zarzut karny (277kk) postawiony przez Panią Naczelnik i stwierdzenie, że nie przyjmie dokumentacji do zasobu bez rozgraniczenia i.... nie doczekałem się żadnej odpowiedzi

...a jaki protokół miał spisać, żeby interesy stron były właściwie chronione? Tylko wznowienie (ew. rozgraniczenie) daje ochronę prawną właścicielowi w postaci możliwości skierowania sprawy na drogę sądową.
Jakby się uprzeć, to po prostu jedne z tych kamieni były osadzone w miejscach "przesuniętych" względem ich właściwego położenia wynikających z dokumentów katastralnych.
Zwłaszcza, że kamienie "nowsze" pojawiły się w terenie w wyniku operatu podziałowego, gdzie "uniwersalnym" protokołem dokonano czynności przyjęcia i wznowienia w roku 2001. Żeby nie wspominać, że ów geodeta zakopał nowe kamienie, a na szkicu zaznaczył że... je odnalazł.

Jarek, ja o tej patologii w geodezji magisterkę napisałem, także ten...

Niemniej to nie jest tak, że nie mamy rozwiązań prawnych, że prawo czegoś tam nie reguluje. Prawo to nie jest tylko to, co ktoś tam nabazgrał, a grupa posłów podniesieniem ręki zrobiła z tego ustawę. Istotę prawa, w tym kontekście prawa własności, można wyciągnąć z tego, co w przepisach już jest, więc nie jest tak, że w omawianym przypadku prawo jest bezradne. Problem w tym, że prawdopodobnie wbrew temu, co kiedyś tam sam pisałem, to właśnie my tutaj na tym forum będziemy zmuszeni dojść do tego, jakie to prawo jest, bowiem zobowiązane do tego organy tego na pewno nie zrobią.
W każdym razie z konstytucyjnej zasady państwa prawa TK wyprowadził kilkanaście różnych zasad prawnych, których nikt wprost tam nie zapisał. Ba, zasady wyprowadzone z tego jednego artykułu totalnie nijak mają się do brzmienia samego tego artykułu. Z tego wynika, że pewne rzeczy nie muszą być nigdzie wprost zapisane, żeby były prawem, a właściwą treść tego prawa można ustalić na podstawie analizy tego, co nam naród za pośrednictwem swoich przedstawicieli serwuje. Choć nawet autorzy myśli, o której tutaj piszę, wprost piszą, że jest to zadanie karkołomne.

Wracając więc do głównego wątku: jak w omawianym przypadku należy w sposób właściwy postąpić?