Oczywiście, przecież podstawowa przesłanka do zastosowania tego przepisu to fakt, że dany fragment gruntu jest zajęty pod drogę publiczną.
Ponadto postępowanie z art. 73 jest postępowaniem deklaratoryjnym: decyzja z art. 73 niczego nie przejmuje, tylko uznaje, że do tego przejęcia doszło z mocy prawa 1 stycznia 1999 (analogicznie do postępowania spadkowego: nabycie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy, a nie z chwilą wydania postanowienia przez sąd o nabyciu spadku - sąd tylko uznaje, że do nabycia doszło i wskazuje, kto jest spadkobiercą).
A to znaczy, że aby wydzielić coś w tym trybie, należy stwierdzić, że w danym miejscu 31 grudnia 1998 była droga publiczna.

Jarek, Zasadniczo nie ma to żadnego związku.
O zastosowaniu art. 73 decyduje wyłącznie stan władania 31 grudnia 1998.

Owszem, istnieje hipotetyczna sytuacja, że dziś nie ma drogi w miejscu, gdzie była ona w 1998 roku. Ale w takim wypadku kto i po co miałby inicjować postępowanie z art. 73?

Niezależnie od tego, co Ci się wydaje, postępowanie z art. 73 jest postępowaniem wnioskowym.
Owszem, z mocy prawa grunty będące we władaniu zarządcy drogi po wypełnieniu się przesłanek ustawowych, z mocy prawa stały się własnością skarbu państwa.
Ale to nie znaczy, że jakikolwiek organ ma obowiązek wnioskować o stwierdzenie tego faktu w formie decyzji.

Więc jeszcze raz: kto miałby być wnioskodawcą o stwierdzenie nabycia nieruchomości z art. 73, jeżeli w danym miejscu była droga w 1998 roku, ale nie ma dziś?

Podobnie jak zasiedzenie: dochodzi do niego z mocy prawa po odpowiednim okresie władania nieruchomością. Ale to nie znaczy, że ktokolwiek ma obowiązek wnoszenia wniosku do sądu o stwierdzenie tego faktu.

Rozważ taki kazus: pan A miał we władaniu nieruchomość w dobrej wierze od 1980 do 2015, która formalnie była własnością pana B. Czy to znaczy, że pan A ma obowiązek składania wniosku o zasiedzenie? Czy to, że pan B odzyskał nieruchomość powoduje, że do zasiedzenia nie doszło?

Totalnie nie ogarniasz.

Patrz:

Art. 172. § 1. Posiadacz nieruchomości niebędący jej właścicielem nabywa
własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako
posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie).

Art. 924. Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Art. 925. Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Powyższe fakty dokładnie tak samo, jak art. 73 dzieją się z mocy samego prawa. Czy to znaczy, że jak nikt nie złoży wniosku o ustalenie tych faktów do sądu, to sędzia w księdze wieczystej sam od siebie wpisze, że dany fragment nieruchomości został zasiedziany? Albo że spadek został nabyty?
A może jednak jest tu do czegoś potrzebny jednak sąd?
Nie widzisz analogii z art. 73? Różnica jest tylko taka, że w przypadku art. 73 wydaje się decyzję, a nie zaprzęga sąd do pracy, ale nadal niezbędny jest akt władczy organu państwowego.

Użytek to odzwierciedlenie stanu istniejącego na gruncie.
Zgodnie z tym, o czym dyskutowaliśmy wyżej, praktycznie w każdym przypadku użytek gruntu który jest przedmiotem art. 73 powinien być dr. Chyba, że zaszła ta hipotetyczna sytuacja, że dany grunt był drogą w 1998, a nie jest dziś. Ale to teoretyzowanie.

Rzecz w tym, że jeżeli nie ma pozytywnej decyzji wojewody, znaczy że 31 grudnia 1998 nie było w danym miejscu drogi.
Wojewoda nie kreuje nowej rzeczywistości. Wojewoda wydaje decyzję, w której stwierdza, że droga w danym miejscu była lub ewentualnie jej nie było.
Jeżeli po przeprowadzeniu stosownego postępowania okaże się, że dany grunt 31 grudnia 1998 nie był we władaniu zarządcy drogi. Jeżeli stan obecny jest taki sam jak w 1998, to nie powinno być użytku dr. Być może teraz już na przykład w danym miejscu droga jest, ale to nie jest przedmiotem postępowania z art. 73.

Niemniej: użytek to odzwierciedlenie stanu aktualnego na gruncie. Jeżeli dany grunt jest zajęty pod drogę, to powinno być dr niezależnie od tego, co tam wyjdzie w postępowaniu z art. 73.
Immamentną cechą ewidencji gruntów i budynków jest jej aktualność. Albo inaczej, bo to stwierdzenie jest średnio fortunne: ewidencja gruntów jeżeli tylko jest taka możliwość, to powinna być aktualizowana na podstawie aktualnych danych.
Definicję drogi znajdziemy w art. 4 ustawy o drogach publicznych.
Konkludując: jeżeli w danym miejscu dziś jest droga, to użytek powinien być dr. I nie ma to nic wspólnego z postępowaniem z art. 73.