Sprawa dotyczy powiatu( obrębu) po  strażnicowej modernizacji, gdzie błąd na błędzie a rozbieżność między faktycznymi granicami a granicami remizowymi jest bardzo duża.

Naczelnik Wydziału Geodezji tegoż powiatu uważa, że nie ma już możliwości sprostowania tych oczywistych absurdów przez ponowne ustalenie na gruncie np. na podstawie zgodnych wskazać właścicieli, gdy granice są wyraźne na gruncie " od zawsze" i nie ma żadnych sporów co do ich położenia.... w sytuacji, gdy błąd między remizową granicą a granicą faktyczna przewyższa 3m.. czyli błąd do trzech metrów sprostować  w ten sposób można, a błędu powyżej 3m. już nie...Skąd taką interpretację wytrzasnął ?... Pan Bóg Jedyny wie...może to pokłosie par.82.1 rozporządzenia egib?...

Według Naczelnika błędu sprostować nie można normalnie, lecz ten błąd...uwaga...trzeba odkupić aktem notarialnym od sąsiada....Odkupić błąd zrobiony za publiczne pieniądze.... bo przecież nikt normalnie myślący nie będzie sprzedawał sąsiadowi gruntu, którego nie posiada, nigdy nie posiadał i nie czuje się jego właścicielem...Przecież fałszywych oświadczeń przed notariuszem składać chyba nie powinien, bo to jest karalne....

Co myślicie na temat handlu błędami ? Jaka jest wartość rynkowa błędu i kto powinien to wyceniać? 

Adamie...
Też uważam, że pomysł prostowania błędu przez wydzielenie obszaru przedstawiającego ten błąd jako odrębnej działki, gdzie jedną z granic jest granica błędnie określona (czyli nieistniejąca o czym wszyscy wiedzą )  a druga to granica  faktyczna, to jakiś matrix, ale pomysły niektórych  urzędników nie są- jak widać- ograniczone niczym.

Jakie logiczne uzasadnienie ma pomysł, stosowany ( wymuszany) w tym powiecie, że błąd do trzech metrów powstały przy modernizacji można sprostować przez ponowne ustalenie, a błędu większego od trzech metrów już sprostować nie można, tylko ten błąd w postaci wirtualnej działki należy nabyć notarialnie....