Mam jedno pytanko w przedmiocie postanowień "gniota"... A raczej chciałem z Wami skonultować, jak to jest "u Was"... Chodzi mi mianowicie o załączanie do operatu technicznego dzienników pomiarowych w przypadku wykonywania pomiarów tachimetrem elektronicznym...

Najpierw trochę teorii:

§ 71. 1. Całość dokumentacji zawierającej rezultaty geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz wyniki opracowania tych pomiarów kompletuje się w postaci operatu technicznego i przekazuje się do PZGiK.

2. W skład operatu technicznego wchodzą:
1) szkice polowe i dzienniki pomiarowe;

(...)

5. Treść szkicu polowego stanowią:
1) rysunek i oznaczenia osnowy pomiarowej oraz szczegółów terenowych objętych pomiarem oraz kierunek północy;
2) wyniki pomiarów liniowych, w tym pomiarów kontrolnych, niewykazanych w dzienniku pomiarowym;
3) informacje określające:
a) adres obiektu objętego pomiarem,
b) datę wykonania pomiaru,
c) wykonawcę oraz osobę, która wykonała pomiar,
d) powiązanie ze szkicami sąsiednimi;
4) podpis osoby, która wykonała szkic polowy.

6. Dziennik pomiarowy zawiera:
1) oznaczenia punktów osnowy pomiarowej i szczegółów terenowych;
2) wyniki pomiarów kątowych i liniowych niewykazanych na szkicu polowym;
3) informacje określające:
a) adres obiektu objętego pomiarem,
b) datę wykonania pomiaru,
c) wykonawcę oraz osobę, która wykonała pomiar;
4) podpis osoby, która sporządziła dziennik pomiarowy.

Z przywołanych przepisów wynika, że dzienniki pomiarowe zawierają WYŁACZNIE pomierzone kąty i odległości. NIE ZAWIERAJĄ natomiast wyników jakichkolwiek obliczeń (np. współrzędnych, błędów średnich itp.).

Obrazu sytuacji dopełnia ten przepis:

§ 63. 1. Opracowanie wyników geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych obejmuje:

1) przetworzenie danych obserwacyjnych uzyskanych w wyniku pomiarów do zbiorów współrzędnych prostokątnych płaskich oraz wysokości punktów w państwowym systemie odniesień przestrzennych;

Te powyższe przepisy - generalnie rzecz biorąc - swój sens mają. Bo jadę w teren z ruletką i teodolitem. Mierzę kąty i odległości, co skrzętnie zapisuję w dzienniku pomiarowym. Później - już w biurze - na podstawie tych danych obserwacyjnych obliczam współrzędne pomierzonych punktów. Fajnie...

A teraz jadę w teren z tachimetrem elektronicznym... Nic nie zapisuję, bo przecież oprogramowanie tachimetru w czasie rzeczywistym dokonuje obliczeń i zapisuje je w wewnętrznym rejestratorze, albo - gdy nie posiada rejestracji - notuję sobie... już gotowe, wyliczone współrzędne. I żeby być precyzyjnym do bólu, to należy zauważyć, że ten sprzęt wcale nie mierzy odległości, ale czas odbicia od lustra wiązki laserowej. Odległość to już przeliczenie wynikające z szybkości rozchodzenia się fal radiowych...

Sumując... Dokonując pomiaru tachimetrem elektronicznym w terenie powoduje, że nie ma potrzeby późniejszego przetwarzania danych obserwacyjnych do zbioru współrzędnych, o którym mowa w §63 ust.1 pkt 1 rozporządzenia.  

Ale nie... Pani Ispektor żąda, aby do opracowania załączać dzienniki pomiarowe... Nie skutkują tłumaczenia, że takowe - z uwagi na zastosowane metody pomiaru i technologię - nie powstały. Wg Pani należy dołączyć dzienniki pomiarowe i już...

No to w końcu załączamy... Tytuł "Dziennik pomiarowy". Treść: a jakże kąty i odległości. Tylko nasze uwagi zamieszczane w tych "diennikach" oraz sprawozdaniu technicznym chyba Pania trochę denerwują... Bo piszemy coś w rodzaju: "Niniejszy dziennik nie jest dziennikiem pomiarowym w rozumieniu przepisów rozporządzenia, gdyż kąty i odległości w nim zamieszczone nie są wynikiem pomiaru lecz obliczeń dokonanych w programie WINKALK, na podstawie zgranych z instrumentu współrzędnych. Fikcyjny "dziennik" sporzadzono na wyraźne żądanie Inspektora Kontroli."

A jak jest "u Was"?

Pozdrawiam, Adam Wójcik.

"I żeby być precyzyjnym do bólu, to należy zauważyć, że ten sprzęt wcale nie mierzy odległości, ale czas odbicia od lustra wiązki laserowej. Odległość to już przeliczenie wynikające z szybkości rozchodzenia się fal radiowych..."
Przy odległościach, z jakimi mamy do czynienia przy typowych pomiarach syt-wys, czas przebiegu wiązki promieni podczerwonych od tachimetru do lustra i z powrotem jest tak krótki, że jest nie mierzalny.
Dlatego tachimetry mierzą przesunięcie fazowe między falą wysłaną i odbitą.
A teraz na temat dziennika. Ja rejestruję kąty i odległości a nie współrzędne. -)

PS. Jak reagują inspektorzy/inspektorki na Twoją uwagę o fikcyjnym dzienniku?

Jaki macie tachimetr Adamie? Czy wyrównuje osnowy zgodnie z gniotem?
Moje tachimetry wyrównują tylko stanowiska swobodne i liczą ciągi wiszące. Tak więc zapisane współrzędne mogę traktować jedynie jako przybliżone. Chyba, że pomiar jest oparty na punktach istniejących (bez zagęszczania osnowy) lub są to stanowiska swobodne dowiązane do istniejących punktów, nie powiązane ze sobą.
Tak więc bez dziennika się nie obejdzie.

Adamie
Myślę, że po prostu robisz z igły widły. Dziennik pomiarowy w nowoczesnych tachimetrach
przecież powstaje. Masz możliwość zapisania albo kątów odległości ( też do wyboru skośna/zredukowana) i opcjonalnie współrzędnych albo na wyraźne życzenie operatora samych współrzędnych. Przecież robiąc pomiar nie idziesz najpierw i nie zakładasz osnowy, potem wracasz do biura i ją wyrównujesz a potem wracasz w teren i mierzysz na tą osnowę.
Oczywistym jest, że robi się to jednocześnie zapisując surowe dane
i współrzędne osnowy przybliżone oraz punktów sytuacyjnych ( choć nie tylko) a potem poddajesz obróbce.
Oczywiście czasami istnieje konieczność najpierw wyrównać osnowę ale my nie o tym piszemy