Art. 15.
1. Linię brzegu dla cieków naturalnych, jezior oraz innych naturalnych zbiorników
wodnych stanowi krawędź brzegu lub linia stałego porostu traw albo linia, którą
ustala się według średniego stanu wody z okresu co najmniej ostatnich 10 lat.
2. Linię brzegu ustala, w drodze decyzji, na wniosek mającego interes prawny lub
faktyczny:
1)  właściwy  terenowy  organ  administracji  morskiej  –  dla  morskich  wód  we-
wnętrznych wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej oraz
wód morza terytorialnego;
2)  właściwy  marszałek  województwa  –  dla  wód  granicznych  oraz  śródlądo-
wych dróg wodnych;
3) właściwy starosta realizujący zadanie z zakresu administracji rządowej – dla
pozostałych wód.
3. Podstawę ustalenia linii brzegu stanowi dostarczony przez wnioskodawcę projekt
rozgraniczenia gruntów pokrytych wodami od gruntów przyległych, który, z za-
strzeżeniem ust. 4, zawiera:
1) opis uwzględniający oznaczenie wnioskodawcy, ze wskazaniem jego siedzi-
by i adresu, przyjęty sposób ustalenia projektowanej linii brzegu, ustalenie
stanu  prawnego nieruchomości objętych projektem z oznaczeniem  właści-
cieli wraz ze wskazaniem ich siedziby i adresu oraz stan stosunków wod-
nych na gruntach przylegających do projektowanej linii brzegu;
2)  mapę  inwentaryzacji  powykonawczej  budowli  regulacyjnych  lub  zaktuali-
zowaną kopię mapy zasadniczej, w skali, w jakiej sporządzony jest projekt
regulacji  wód  śródlądowych,  lub  w  skali  1:5000  albo  1:2000,  z  wykaza-
niem:
a) punktów stałych osnowy poziomej nawiązanych do sieci państwowej,
b) granicy stałego porostu traw,
c) krawędzi brzegów, przymulisk, odsypisk i wysp,
d) proponowanej linii brzegu.
4. Organ, o którym mowa w ust. 2, może, w drodze decyzji, zwolnić wnioskodaw-
cę, na jego wniosek, z obowiązku zawarcia w projekcie niektórych informacji, o
których mowa w ust. 3.
5. Jeżeli krawędź brzegu jest wyraźna, linia brzegu biegnie tą krawędzią.
6. Jeżeli krawędź brzegu nie jest wyraźna, linia brzegu biegnie granicą stałego po-
rostu traw, a jeżeli granica stałego porostu traw leży powyżej stanu wody, o któ-
rym mowa w ust. 1 – linią przecięcia się zwierciadła wody przy tym stanie z
gruntem przyległym.
7. Jeżeli brzegi wód są uregulowane, linia brzegu biegnie linią łączącą zewnętrzne
krawędzie budowli regulacyjnych, a przy plantacjach wikliny na gruntach uzy-
skanych w wyniku regulacji – granicą plantacji od strony lądu.
8. Decyzja ustalająca linię brzegu obejmuje swym zakresem odcinek i brzegi cieku
naturalnego objęte projektem regulacji.
9. Jeżeli ustalenie linii brzegu jest konieczne w związku z wykonaniem urządzeń
wodnych lub kształtowaniem nowych koryt cieków naturalnych, postępowanie
w sprawie ustalenia linii brzegu przeprowadza  się  łącznie  z  postępowaniem  w
sprawie wydania pozwolenia wodnoprawnego.
10. Decyzja o ustaleniu linii brzegu może być wydana po uzyskaniu przez zakład
pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie niecierpiących zwłoki budowli regu-
lacyjnych.
10a. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 9 i 10, jest organ wła-
ściwy do wydania pozwolenia wodnoprawnego.
11. W przypadku zmiany linii brzegu decyzja, o której mowa w ust. 2, może być
zmieniona w trybie i na zasadach właściwych dla jej wydania.
12. Jeżeli ustalenie linii brzegu następuje w związku z trwałym zajęciem przez
wody płynące lub wody morskie, w sposób naturalny, gruntu niestanowiące-
go własności właściciela wody, koszty projektu, o którym mowa w ust. 3, po-
nosi właściciel wody.
 
Art. 15a. 
1.  Rozgraniczenia  gruntów,  które  były  pokryte  wodami  przed  wykonaniem  urzą-
dzenia wodnego, od pozostałych gruntów dokonuje, na wniosek właściciela wo-
dy lub właściciela gruntu sąsiadującego, w drodze decyzji, właściwy starosta re-
alizujący zadanie z zakresu administracji rządowej.
2.  Dokonując  rozgraniczenia,  o  którym  mowa  w  ust.  1,  stosuje  się  odpowiednio
przepisy  art.  15,  z  tym  że  podstawą  rozgraniczenia  jest  dokumentacja  sporzą-
dzona dla potrzeb wykonania urządzenia wodnego, a w przypadku jej braku –
dostępne materiały archiwalne.
3.  W przypadku braku dokumentacji umożliwiającej dokonanie rozgraniczenia, o
którym mowa w ust. 1, jako grunt pokryty wodami powierzchniowymi w grani-
cach urządzenia wodnego wyznacza się obszar niezbędny dla zachowania cią-
głości cieku, w przypadku likwidacji tego urządzenia, przyjmując parametry ko-
ryta cieku powyżej i poniżej urządzenia, a w przypadku jezior podpiętrzonych –
rzędne wody sprzed piętrzenia.